 |
| Ρίζος Ιωάννης |
Σε πρόσφατο κήρυγμα του στο Μηλοχώρι (23/9/2016) ο π.Αυγουστίνος Αυξωνίδης κήρυξε πράγματαξένα προς την Ορθόδοξη διδασκαλία. Φυσικά δεν ήταν όλα τέτοια, γιατί όλες οι πλάνες όπως λέει οιερός Χρυσόστομος εμφανίζονται αναμεμιγμένες με το καλό και την αρετή, γιατί αν εμφανίζονταν χωρίς και κάποιες αλήθειες, όλοι θα τις απέρριπταν εύκολα.
Μιλώντας για την περίπτωση που κάποιος Επίσκοπος κηρύττει κάποια κακοδοξία ο π. Αυγουστίνος είπεότι:
α)«Είμαι λοιπόν υποχρεωμένος να τον μνημονεύω [τον επίσκοπο] μέχρι μία Σύνοδος να τον καθαιρέσει».(13:39)
β) «… η μνημόνευση του επισκόπου είναι αυτή που συνιστά την Εκκλησία». (14:52).
γ) « ..Ούτε παπάς χωρίς επίσκοπο μπορεί να τελεί Θ.Λειτουργία και να λογίζεται το μυστήριο έγκυρο. Το μυστήριο είναι άκυρο» (15:06).
Κατά το δυνατόν σύντομα θα απαντήσω με βάση την έμπρακτη διδασκαλία της Ορθοδοξίας.
Κατ΄ αρχάς να ενημερώσουμε τον π.Αυγουστίνο ότι ο 15ος ΄Κανόνας της ΑΒ Συνόδου επι Αγίου Φωτίου (το 880), ορίζει ότι όχι μόνο δεν είναι υποχρεωμένος ο ιερέας να μνημονεύει τον επίσκοπο που κακοδοξεί, άλλα όταν διακόπτει τη μνημόνευση ενός τέτοιου επισκόπου αξίζει της τιμής και τουεπαίνου όλης της Εκκλησίας!
Όμως και πρίν την θέσπιση αυτού του Κανόνα επι αιώνες η Εκκλησία υιοθετούσε αυτή την στάση. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Θα αναφέρω ενδεικτικά μερικά που αποτελούν συγχρόνως και απάντηση για τα α) ,β) και γ).
1) Ο πατέρας του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου ήταν επίσκοπος Ναζιανζού. Από απλότητα είχε υπογράψει ένα αιρετικό κείμενο. Τότε «Οι μοναχοί της χώρας μη ανεχόμενοι της εκκλησιαστικής κοινωνίας με αυτόν διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν (αποτειχίστηκαν) μαζί με τμήμα λαού.»
2) Επίσημος πατριάρχης ΚΠόλεως το 379 ήταν ο Δημόφιλος. Αυτός ενώ ήταν αιρετικός(αρειανός) , ήταν εν ενεργεία πατριάρχης που δεν είχε καταδικαστεί από καμία σύνοδο. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (που ήταν επίσκοπος στην Αντιόχεια) πήγε στην ΚΠόλη για να πολεμήσει την αίρεση και να στηρίξει την Ορθοδοξία. Δεν είχε καμία εκκλησιαστικήκοινωνία με τον Δημόφιλο και ούτε τον μνημόνευε στη Θεία Λειτουργία.
3) Ο Νεστόριος ήταν κανονικός και εν ενεργεία πατριάρχης ΚΠόλεως. Όταν δημοσίευσε τις αιρετικές του θέσεις στο ναό της Αγίας Σοφίας, ο λαός βγήκε αμέσως από τον ναό και από τότε δεν εκκλησιαζόταν όπου βρίσκονταν αυτός ή οι ομοΐδεάτες του. Ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας επαινούσε το ποίμνιο για την στάση του καθώς και τους κληρικούς που είχαν διακόψει την εκκλησιαστική κοινωνία με τον Νεστόριο, πριν ακόμα κάποια σύνοδος τον καταδικάσει!
4) Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (ήταν απλός ιερομόναχος) διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με τους Εικονομάχους επισκόπους. Η σύνοδος της Ιέρειας (754) τον αναθεματίζει. Χρειάστηκε να περάσουν 33 χρόνια μέχρι να συγκληθεί η 7η Οικουμενική Σύνοδος που θα δικαίωνε τον Ιωάννη.
5) Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (ήταν απλός ιερομόναχος) , διέκοψε την μνημόνευση του φιλοπαπικού πατριάρχη ΚΠόλεως Καλέκα. Ο Καλέκας ήταν εν ενεργεία πατριάρχης, μη καθηρημένος από κάποια σύνοδο.
Και με αυτά τα λίγα ακόμα, είναι φανερό ότι η εφαρμογή της διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας (διακοπή μνημόνευσης ή αλλιώς αποτείχιση) κατά τους αγίους Πατέρες αναιρεί απόλυτα τις επισκοποκεντρικές κακοδοξίες του εφευρέτη τους μητροπολίτη Περγάμου κ. Ζηζιούλα και των οπαδών του.
Ο συρφετός των Οικουμενιστών με πρωθιερέα τον αλλόδοξο πατριάρχη ΚΠόλεως κ.Βαρθολομαίο αναγνώρισαν ως έγκυρα τα «μυστήρια» των Παπικών, των Προτεσταντών, των Μονοφυσιτών, των Αγγλικανών και λοιπών αιρετικών, κατά παράβαση των όρων δεκάδων αγίων Συνόδων Οικουμενικών και Τοπικών και με περιφρόνηση του αίματος εκατομμυρίων αγίων που μαρτύρησαν από τους αιρετικούς. Αντί να κοκκινίζουν από ντροπή και να κρύβονται, τολμούν να κηρύττουν δημόσια ότι οΟρθόδοξος ιερέας που δεν μνημονεύει τον επίσκοπο (επειδή ο επίσκοπος κοινωνεί με τουςκακοδόξους) δεν έχει έγκυρα μυστήρια !
Ελπίζουμε και ευχόμαστε π. Αυγουστίνε η διάσειση εγκεφάλου όλων υμών –κατά το λόγιο του αγίου Μάρκου του Ευγενικού- να είναι περαστική.