συνέχεια από το Α’ μέρος
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης,
Στην τρίτη ενότητα λένε ότι «Οι Ορθόδοξες
[Αυτοκέφαλες] Εκκλησίες δεν αποτελούν συνομοσπονδία Εκκλησιών, αλλά την Μία,
Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.»
Αυτό είναι πολύ ωραία θέση αλλά δυστυχώς δεν το
τήρησαν αυτό. Αυτό θέλουν να πουν, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί τοπικά να
είναι χωρισμένη σε Τοπικές Εκκλησίες, Βουλγαρία, Σερβία, Γεωργία κτλ., αλλά
όλοι είναι μέλη Μιας Εκκλησίας. Είμαστε όλοι μέλη του Σώματος του Χριστού. Δεν
είναι ξεχωριστές ομόσπονδες Εκκλησίες όπως τα Κράτη και ενώνονται αυτά τα
Κράτη. Όλες οι Εκκλησίες αποτελούν την Μία Εκκλησία. Είναι σωστή θέση αρχικά,
δεν είναι συνομοσπονδία αλλά αποτελούν την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική
Εκκλησία.
Αν όμως είναι έτσι, γιατί δεν κάλεσαν όλους τους
επισκόπους της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας; Δεν είναι όλοι
οι επίσκοποι, επίσκοποι της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας;
Είναι μόνο επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Εκκλησίας της Σερβίας, της
Εκκλησίας της Βουλγαρίας; Εσείς με το να κάνετε αυτό και να πείτε
αντιπροσωπεία τόση από κει, τόση από κει, τόση από κει, εσείς κάνετε
συνομοσπονδία Εκκλησιών. Ενώ έπρεπε να καλέσετε όλους τους
επισκόπους, αδιακρίτως σε ποια Εκκλησία ανήκουν, γιατί όλοι οι επίσκοποι είναι
επίσκοποι της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Αυτό που
αρνείστε, αυτό εφαρμόσατε και ψήφισαν μόνο οι δέκα προκαθήμενοι των Τοπικών
Εκκλησιών που τις θεωρούν ότι είναι ομόσπονδες Εκκλησίες. Αν πίστευαν ότι είναι
Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, θα καλούσαν όλους τους επισκόπους.
Και στην ίδια ενότητα λένε, «Για την Ορθόδοξη
Διασπορά στις διάφορες χώρες του κόσμου αποφασίσθηκε να συνεχισθεί η λειτουργία
των Επισκοπικών Συνελεύσεων με εκπροσώπους των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών
προκειμένου να διασφαλίζεται η αρχή της συνοδικότητας, μέχρι να εφαρμοσθεί η
κανονική ακρίβεια.»
Γιατί δεν τολμούν να πουν κι εδώ την αλήθεια; Αφού
ξέρουμε όλοι πως το πρόβλημα της διασποράς είναι ένα από τα σύγχρονα ποιμαντικά
και εκκλησιολογικά προβλήματα, το οποίο δεν λύνουν. Πως θα ελύετο το θέμα της
διασποράς; Το θέμα της διασποράς θα ελύετο αν παραδείγματος χάριν στην
Γερμανία, σε πόλεις, στην Αγγλία ,όπου είναι η διασπορά των Ορθοδόξων, αν εκεί
δεν υπήρχε ένας Βούλγαρος, ένας Σέρβος, ένας Γεωργιανός επίσκοπος, ένας Ρώσσος,
αλλά υπήρχε ένας. Ένας Ορθόδοξος επίσκοπος, προφανώς της πλειονότητος των
Ορθοδόξων. Αν οι Ρώσσοι ήταν περισσότεροι ας είχαν Ρώσσο επίσκοπο, αν οι
Έλληνες [ήταν] περισσότεροι ας είχαν Έλληνα επίσκοπο. Δεν τολμούν να το λύσουν
αυτό, γιατί δεν συμφωνεί κανένας. Γιατί θέλουν όλοι τα συμφέροντά τους, οι
Έλληνες τους Έλληνες, οι Ρώσσοι τους Ρώσσους και εις βάρος της κανονικής
ακρίβειας που απαιτεί έναν επίσκοπο σε κάθε τόπο, έχουμε τώρα επισκοπικές
συνελεύσεις. Δηλαδή όλοι οι επίσκοποι διαφόρων εθνοτήτων .. Και λέει, «μέχρι να εφαρμοσθεί η
κανονική ακρίβεια». Ποιος από τους πιστούς ξέρει ποια είναι η
κανονική ακρίβεια; Η κανονική ακρίβεια
είναι να υπάρχει ένας επίσκοπος. Και το λύσαμε λέει αυτό με τις
συνελεύσεις. Δεν το λύσατε, το αφήσατε άλυτο. Τολμήσετε να κάνετε τη λύση, που
λέτε, «επίλυση
συγχρόνων ποιμαντικών προβλημάτων». Γιατί δεν λύσατε το θέμα
της διασποράς;
Πάμε στην τέταρτη ενότητα. Λέει εδώ για την οικογένεια
και τον γάμο, «Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις
Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και
είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.»
Γενικολογίες απ’ έξω. Τίποτε ουσιαστικό. Αν ήθελαν να
στηρίξουν τον θεσμό της οικογενείας, θα έπρεπε να κάνουν τα εξής:
– Να αναφερθούν και να απορρίψουν τον
πολιτικό γάμο. Σύνοδος. Τον απέρριψαν πολλοί αλλά όχι συνοδικά.
Τώρα συνοδικά, γι’ αυτό γίνονται οι Σύνοδοι. Υπήρξε μια συζήτηση εδώ και παντού
για τον πολιτικό γάμο, τον ενέκριναν, τον ανέχθηκαν, η Σύνοδος καταδικάζει τον
πολιτικό γάμο ..
– Την αποποινικοποίηση της μοιχείας.
Παλιό αμάρτημα.
– Τις προγαμιαίες σχέσεις.
Αυτό είναι Εκκλησία. Θυμάστε παλαιότερα ο Ζακύνθου που βγήκε στο περιοδικό εκεί
και δικαιολόγησε τις προγαμιαίες σχέσεις και εκλήθην τότε ως μάρτυρας να
καταθέσω και έκτοτε, επειδή κατέθεσα εναντίον του, έκτοτε ανά πάσα στιγμή με
έχει στο πολυβόλο. Κι όπου βρεθεί ο Ζακύνθου λέει εναντίον μου βρισιές. Ακόμη
και τώρα, εμένα και την οικογένειά μου και μας συκοφαντεί. Προγαμιαίες σχέσεις.
Άσχετα αν ο πνευματικός δικαιολογεί μερικά πράγματα. Η Εκκλησία πρέπει να πει
ολοκάθαρα τη θέση της όπως την έλεγε μέχρι τώρα, ότι οι προγαμιαίες σχέσεις
είναι αμάρτημα. …
– Επίσης να καταδικάσει, για να ενισχύσει την
οικογένεια, την ερωτική θεολογία
των νεορθοδόξων. .. Ο καθηγητής Γιανναράς .. έχει αναπτύξει
ολόκληρη θεωρία για τον έρωτα. .. Η ερωτική θεολογία λοιπόν των νεορθοδόξων,
την οποίαν είχε καυτηριάσει με σειρά ολόκληρη βιβλίων ο θεολογικότατος και
ορθοδοξότατος πατήρ Θεόκλητος Διονυσιάτης ο μακαριστός. Είχε μία φοβερή
αντιπαράθεση με τους νεορθοδόξους για τον έρωτα, για τις προγαμιαίες σχέσεις.
Φθάνουν κάποιοι σήμερα να μιλούν για τη χαρά του έρωτα πριν από το γάμο.
Εκπομπές ακόμη. Η χαρά του έρωτα. Που ακούστηκαν αυτά; Έπρεπε να πάρει θέση η
Σύνοδος, να επαναλάβει τη θέση της Εκκλησίας.
Ο εμβλέψας γυναικι προς το
επιθυμήσαι, (εκτός του γάμου) ήδη εμοίχευσεν
Και μόνο να δεις ερωτικά μία γυναίκα πριν από το γάμο.
Έτσι λέει το Ευαγγέλιο. Κι έχουν επιτίμια οι Άγιοι Πατέρες, ο Μέγας Βασίλειος
για τις προγαμιαίες σχέσεις, απαγόρευση από Κοινωνία, απαγόρευση της Ιερωσύνης.
Αυτά έπρεπε να δει.
– Την ευκολία των διαζυγίων.
Εδώ παντρεύονται τώρα για να χωρίσουν. Δεν παντρεύονται για να μείνουν
παντρεμένοι, παντρεύονται για να χωρίσουν.
– Την ομοφυλοφιλία, το σύμφωνο συμβίωσης.
Τσιμουδιά για την ομοφυλοφιλία. Μία Σύνοδος, δεν θα έπρεπε [να θίξει] το θέμα
αυτό το οποίο σε όλον τον κόσμο αναστατώνει το παν; Το πληρώνουν οι ειδικοί
αυτοί οι διαφθορείς της ανθρωπότητος και πληρώνουν και τα δικά μας τα κανάλια
και όλους αυτούς τους παρουσιαστάς και τους ηθοποιούς, τους πληρώνουνε για να
προβάλουν την ομοφυλοφιλία. Πού είναι η στάση της Εκκλησίας;
– Τους μεικτούς γάμους. Απαγορεύονται
οι μεικτοί γάμοι.
Έτσι λοιπόν θα έπρεπε να στηριχθεί η οικογένεια, όχι
με μια γενικόλογη: «Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις
Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση
της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.» Το Πάτερ Ημών. Τα
ξέρουμε αυτά. Το Πάτερ Ημών μας λένε.
Πέμπτη ενότητα. Εδώ κάνει μία αναφορά στην εγκράτεια
και εννοεί βέβαια και τη νηστεία. Δεν λέει για τη νηστεία. «Η Εκκλησία τονίζει
διαρκώς την αξία της εγκρατείας, της χριστιανικής ασκήσεως. Η χριστιανική
άσκηση δεν διακόπτει την σχέση του ανθρώπου με την ζωή και τον συνάνθρωπο, αλλά
τον συνδέει με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Δεν αφορά μόνον τους μοναχούς.
Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.»
Το Πάτερ Ημών κι εδώ. Ποιος δεν ξέρει ότι το ασκητικό
ήθος είναι ήθος της Ορθοδοξίας; Τι μας τα λέτε; Και βέβαια, υπάρχει ένα
πρόβλημα εδώ και το επισημαίνει -θα σας διαβάσω το σχετικό απόσπασμα- ένας
δημοσιογράφος, ο Παπαθανασόπουλος ο Γεώργιος. Λέει ότι η Εκκλησία της Κύπρου
όταν έβγαλε παρόμοιο κείμενο προς τον λαό είχε το θάρρος να πει ότι
σχετικοποιήθηκαν οι διατάξεις οι σχετικές με τον γάμο και οι σχετικές με την
νηστεία. Σχετικοποιήθηκαν, χαλάρωσαν. Δηλαδή, στο θέμα της νηστείας δεν ισχύουν όλα
που ξέραμε από την Παράδοση αλλά αφήνεται μέσα στις αποφάσεις της Συνόδου,
αφήνεται στην κάθε Τοπική Εκκλησία να ρυθμίζει μόνη της κατ’ οικονομίαν τα της
νηστείας, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Δεν ήξεραν τότε οι
Πατέρες ότι υπήρχαν διαφορετικές καιρικές συνθήκες, τώρα αυτοί ξέρουνε καλύτερα
τις καιρικές συνθήκες. Και λέει ο δημοσιογράφος, θα συμβεί να
είναι σε μία Σύνοδο ένας Ρώσσος και ένας Έλληνας και ο Ρώσσος να τρώει ψάρι και
ο Έλληνας να νηστεύει γιατί για τον Ρώσσο δικαιολογείται να τρώει ψάρι σύμφωνα
με την απόφαση. Σχετικοποίηση.
Και το θέμα των γάμων επίσης
σχετικοποιεί, διότι ενώ ο 72ος Κανών της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου
απαγορεύει απολύτως τους μεικτούς γάμους, έρχονται και
λένε, όχι, να φροντίζουν οι επίσκοποι να κάνουν οικονομία και να παντρεύουνε. …
Και στη συνέχεια λέει μερικά αυτονόητα, ότι «Η Ορθόδοξη Εκκλησία
καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών
κοινοτήτων .. Βασικό έργο της Εκκλησίας είναι η Ιεραποστολή ..»
κτλ.
Και φτάνει σε ένα άλλο σημείο το οποίο έχει πολύ
μεγάλα ψέματα .. «Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές
ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας
να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη.»
.. Εδώ, τι να πει κανένας!! Καταρχήν, λέει, «Ο διάλογος κυρίως με
τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες –
αιρέσεις)..» Εδώ παθαίνει κανένας έκρηξη για την υποκρισία. Το
θέμα αυτό ήταν που έκανε πάταγο στη Σύνοδο της Κρήτης, αν θα ονομαστούν
εκκλησίες ή αιρέσεις και υποχώρησε η Εκκλησία της Ελλάδος. Είχε πάρει απόφαση
ότι δεν πρέπει να ονομαστούν «εκκλησίες» οι αιρέσεις με τίποτε. Κι αυτό αν το
πέρναγαν στη Σύνοδο θα ήταν μια φοβερή διόρθωση, θα ήταν ουσιαστικώς ένα
κατακρήμνισμα του οικουμενισμού. Εκεί υπέγραψαν λοιπόν ότι οι αιρέσεις
είναι εκκλησίες. Άλλαξε ο Αρχιεπίσκοπος και το υπέγραψε. Κι
έρχονται τώρα εδώ και μας λένε -ΤΟ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ- ε, ποιος θα καταλάβει τώρα; Εμείς υπογράψαμε εκεί
αλλά τώρα εμείς θα τους πούμε εδώ ότι αυτές είναι αιρέσεις: «(άλλες χριστιανικές
ομολογίες – αιρέσεις)..»
Αφού οι άλλες χριστιανικές ομολογίες είναι αιρέσεις με το παραπλανητικό κείμενο
‘Προς τον Λαό’, γιατί δεν το περάσατε αυτό στην Σύνοδο; Και γιατί δεν λέτε εδώ
ότι προσπαθήσαμε .. Εγώ αν ήμουν και είχα ηττηθεί θα έλεγα, η Ιεραρχία, ότι
προσπαθήσαμε να περάσουμε την θέση αυτή αλλά δυστυχώς δεν πέρασε. Τι λέτε στον
λαό τώρα εσείς [ότι] θεωρείτε τον παπισμό και τον προτεσταντισμό αιρέσεις και
όχι εκκλησίες, ενώ τα υπογράψατε ότι είναι εκκλησίες; Ποιο να πιστέψουμε; Αυτό
ή εκείνο που υπέγραψαν;
Και παρακάτω, άλλο φοβερό πράγμα. Οι διάλογοι, λέει,
γίνονται «με
βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και
την αποστολική πίστη.»
Σε ποιον διάλογο μαρτυρούν την αλήθεια και την
αποστολική πίστη; Εδώ εγώ έχω γράψει και όλοι οι άλλοι, Γεροντάδες, Αγιορείτες,
ο πατήρ Γεώργιος ο Καψάνης, υπομνήματα ολόκληρα οι Αγιορείτες και τόσοι άλλοι,
καθηγητές, ο καθηγητής Μουρατίδης, ο καθηγητής Ανδρέας Θεοδώρου. Χρόνια,
χρόνια, χρόνια λέω, μάλλιασε η γλώσσα μας να λέμε ότι δεν ωφελούμαστε από
τους διαλόγους διότι αντί να μαρτυρήσουμε την αλήθεια, παρασυρόμαστε εμείς στις
αιρέσεις. Κι έχουμε παραδείγματα το Μπαλαμάντ, το Πουσάν, το
Πόρτο Αλέγκρε κλπ., όπου εκεί υπογράψαμε κείμενα προδοτικά. Πού μαρτυρούν
λοιπόν στους διαλόγους την Πίστη; Γιατί λένε ψέματα;
Και ξέρετε αυτό τι άλλη μεγάλη σημασία έχει; Όταν εγώ
ήμουν μέλος αυτών των προσυνοδικών επιτροπών -έκανα ένα διάστημα μέλος των
προσυνοδικών επιτροπών- είχαμε συντάξει ένα κείμενο όπου κάναμε αξιολόγηση όλων
των θεολογικών διαλόγων, σε προσυνοδικό κείμενο, όπου εκεί λέγαμε τα προβλήματα
που υπάρχουν στους θεολογικούς διαλόγους, ένα προς ένα. Το κείμενο αυτό το
αφαίρεσαν όλο. Το βγάλαν όλο, για να μην φαίνονται τα προβλήματα στους
θεολογικούς διαλόγους και για να μπορούν να μας πουν ότι στους διαλόγους
μαρτυρούμε την αποστολική πίστη. Γιατί βγάλανε το κείμενο, ολόκληρο κείμενο,
που αξιολογούσε τους θεολογικούς διαλόγους και τους αξιολογούσε σωστά;
Και παρακάτω, «Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς» τις αιρέσεις, «η γνησιότητα της
Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία
και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ
οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.»
Τι να τους πεις!! Αν διαβάσετε δηλώσεις και κείμενα
που έχουν υπογραφεί στους διαλόγους, θα τραβάτε τα μαλλιά σας. Έχουν γίνει
συμβιβασμοί της Πίστεως σε πάρα πολλούς διαλόγους. Στο διάλογο με τους
Μονοφυσίτες, τους αναγνωρίζουμε ως Ορθοδόξους. Γι’ αυτό
σηκώνουν οι Αρμένιοι εδώ και λένε να συναντιούνται οι Επιτάφιοί μας, αφού στους
διαλόγους τους αναγνωρίσαμε ως Ορθοδόξους. Γι’ αυτό και στο Παγκόσμιο Συμβούλιο
«Εκκλησιών» μας έχουνε βάλει μαζί μ’ αυτούς. Εμείς οι Ορθόδοξοι μαζί με τους
Μονοφυσίτες αποτελούμε τους Ορθοδόξους. Και συμβιβαστήκαμε με αυτά και
δεχτήκαμε μάλιστα ότι αιρετικοί μεγάλοι, ο Διόσκορος και
ο Σεβήρος,
που μέσα στους ύμνους μας τους καταριόμαστε -ανάθεμα θα ακούστε την Κυριακή,
Σεβήρω και Διοσκόρω τοις αιρετικοίς ανάθεμα- δεχθήκαμε στο διάλογο ότι αυτοί δεν
είναι αιρετικοί, είναι Ορθόδοξοι.
Και στο κείμενο του Μπαλαμάντ το
περίφημο για τον παπισμό; Δεχτήκαμε ότι έχει
Μυστήρια, ότι έχει Χάρη, ότι έχει Ιερωσύνη, ότι είναι Εκκλησία.
Σε ποιους λοιπόν τα λέτε αυτά: «Οι διάλογοι δεν
σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα
πίστεως»; Έχετε κάνει του κόσμου τους συμβιβασμούς στα ζητήματα
Πίστεως.
Βλέπω μερικούς που παρακολουθούν με ιδιαίτερο
ενδιαφέρον τα θέματα αυτά και απορώ δηλαδή πως μερικοί Γεροντάδες,
ανενημέρωτοι, ζουν στον κόσμο τους! Ο Άγιος Αντώνιος κατέβηκε από την έρημο για
να υποστηρίξει την Εκκλησία εναντίον του Αρειανισμού. … Να αφήσουν τα κελλιά
τους και την ησυχία του Αγίου Όρους κάποιοι μεγαλογεροντάδες. Η Εκκλησία
κινδυνεύει από τις αιρέσεις, από τον οικουμενισμό. Να βγουν να μας συμπαρασταθούν
εδώ κι όχι αντί να μας συμπαρασταθούν να μας κάνουν κριτική: ο πατήρ Θεόδωρος
είναι ακραίος, είναι ζηλωτής. Όλοι οι Άγιοι ήταν ζηλωταί. Τι θα πει ζηλωτής;
Υπάρχει και καλός ζήλος. Να τα αφήσουν αυτά. Δεν σημαίνουν, λέει, συμβιβασμό
στην Πίστη! Μα έχουν κάνει του κόσμου τους συμβιβασμούς στους θεολογικούς
διαλόγους. Αν είναι ανενημέρωτοι, να τους ενημερώσουμε. Να ζητήσουν αν έχουν
καλή διάθεση να αγωνιστούν: Πάτερ Θεόδωρε ακούμε αυτό, είναι αλήθεια; Στείλτε
μας κείμενα.
Βρέθηκα κάποια φορά με έναν Μητροπολίτη, εδώ,
γειτονικό. Τυχαία βρεθήκαμε σε μία κηδεία. Και πήγε να μου πει κάτι, γιατί
αντιδράς πάτερ Θεόδωρε κτλ. Του λέω, πάτερ μου εγώ αντιδρώ γιατί υπάρχουν
λόγοι, αν εσύ είσαι αμαθής και αδιάβαστος να με καλέσεις να σε ενημερώσω. Με
κάλεσε; Να ενημερωθούν λοιπόν. Εγώ σας είπα προχθές ότι δεν θα σας κάνω κριτική
πριν καθίσω και δω το κείμενο, και κάθισα και το είδα το κείμενο. Ποιος τα
βλέπει τα κείμενα και αυτές τις προδοσίες; Θέλει κόπο αυτό, θέλει αγρύπνια.
Και πηγαίνουμε στην έβδομη ενότητα: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία
είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Εδώ θα έχετε
μία φοβερή έκπληξη. Ακούστε τώρα, λέει το κείμενο: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία
είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία όπως αυτή ομολογείται στο
Σύμβολο της Πίστεως.»
Είναι κανείς που να διαφωνεί σ’ αυτό; Η Ορθόδοξη
Εκκλησία είναι η Μοναδική. Κανονικά θα έπρεπε να λέει εδώ, είναι η Μόνη Μία
Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Το βάζαν παλιά Άγιοι, είναι η Μόνη Μία
Αγία, γιατί και ο παπισμός λέει πως είναι η Μία Αγία. Εμείς πρέπει να λέμε ότι
είναι η Μόνη Μία Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Αυτό δυστυχώς, το οποίο λέει εδώ σωστά, έχει
εγκαταλειφθεί. Δεν πιστεύουν όλοι
ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Και να σας πω μερικούς που δεν το πιστεύουν, όπως κάποιοι καλοί εδώ θεολόγοι το
έχουν επισημάνει. Έχουν βρει τα κείμενα.
Ένας Κύπριος θεολόγος, Χαραλάμπους, ο οποίος συχνά
αρθρογραφεί. Ακούστε λοιπόν τι αποκαλύπτει. Λέει, θα αναφερθούμε σε κείμενο του
κυρίου Γρηγορίου Λαρεντζάκη,
καθηγητή του Πανεπιστημίου του Graz. Ο Λαρεντζάκης σημειωτέον είναι δικός μου
διδάκτωρ, είμαστε ομήλικες περίπου, αλλά έκανε διδακτορική διατριβή στις αρχές
της ακαδημαϊκής μου σταδιοδρομίας. Μία πολύ καλή διατριβή για το πρωτείο του
πάπα Ρώμης, ορθοδοξότατη τότε. Πως αλλάζουν οι άνθρωποι! Και αντί να αλλάξουν
προς το καλό …
Τι είπε λοιπόν ο Λαρεντζάκης; Μία εισήγηση με τίτλο: «Εκκλησία και
Εκκλησίες» Υπάρχει Εκκλησία αλλά υπάρχουν και Εκκλησίες.
Ακούστε λοιπόν τι λέει: «Οι αντιδρώντες αναφέρονται και επικαλούνται το Σύμβολο της
Πίστεως και ισχυρίζονται ότι με την έκφραση ‘’Εις Μίαν Αγίαν,
Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν’’ εννοείται αποκλειστικώς και μόνον η
Ορθόδοξος Εκκλησία». Δεν εννοείται αποκλειστικώς κατά τον
Λαρεντζάκη η Μία η Ορθόδοξη Εκκλησία. Και οι άλλες είναι Εκκλησίες. Επομένως
καταργείται του Συμβόλου ‘’Εις Μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν
Εκκλησίαν’’, ότι είναι Ορθόδοξη Εκκλησία. …
Ο ίδιος ο θεολόγος ο Χαραλάμπους μας έχει και δύο
μαρτυρίες άλλων επιφανών, μία από τις οποίες είναι του Μεσσηνίας, εκεί να
φρίξετε. Ο ίδιος λοιπόν ο θεολόγος γράφει για το ‘’Εις Μίαν Αγίαν, Καθολικήν
και Αποστολικήν Εκκλησίαν’’ πως το βλέπουν άλλοι, αν υπάρχουν και άλλες Εκκλησίες.
Λέει λοιπόν το 6ο σημείο του κειμένου της Ιεράς
Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, αναφέρεται στην αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης
Εκκλησίας ότι Αυτή αποτελεί την « … Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική
Εκκλησία».
Αφού λέει [ο θεολόγος κ. Χαραλάμπους] για το τι είπε ο
Λαρεντζάκης πάλι, λέει: Να σας πω όμως και την απάντηση στη συνέντευξη του Μητροπολίτη Μεσσηνίας
Χρυσοστόμου στην εφημερίδα La Stampa στον Αντρέα
Τορνιέλλι, ο οποίος στην ερώτηση του εν λόγω αρθογράφου .. «αλλά μέχρι στιγμής οι
Καθολικοί έχουν θεωρηθεί μια αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία, έτσι δεν είναι;»
Ρωτάει ο δημοσιογράφος τον Μεσσηνίας. … Είναι και αυτοί μέσα στην Μία Αγία
Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ρωτάει ο δημοσιογράφος. Και απάντησε ο
Μεσσηνίας: «Σίγουρα και βέβαια, ναι.» !!
[Γέλιο στο ακροατήριο.] Ακούστε και τη συνέχεια. «Σίγουρα και βέβαια,
ναι. Η Καθολική Εκκλησία θεωρείται πάντα μια Εκκλησία.» Πάει ο
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, πάει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, «.. πάντα μια Εκκλησία».
Καθηγητής της Πατρολογίας και της Δογματικής !! Τέτοιοι ΄θεολόγοι’ θα βγαίνουν
τώρα και τέτοιοι ‘αρχιερείς’. «Η Καθολική Εκκλησία θεωρείται πάντα μια Εκκλησία. Η πρόταση για
την οποίαν μιλάτε είναι από ορισμένους συντηρητικούς, οι οποίοι δεν θέλουν να
βάλουν στο ίδιο επίπεδο τις δύο Εκκλησίες.» Ενώ αυτός τις
βάζει. «Αλλά
πιστεύω ..»,
ακούστε τώρα, «Αλλά πιστεύω ότι θα είναι δύσκολο να περάσει στη Σύνοδο».
Ότι δεν είναι Εκκλησία. «Υπάρχουν πολλοί άλλοι που δεν δέχονται αυτήν την τροπολογία».
Στη Σύνοδο, ότι δεν είναι Εκκλησία. Γι’ αυτόν είναι Εκκλησία.
Γι’ αυτό και ο Ναυπάκτου λέει ότι αν δημοσιευτούν τα
πρακτικά θα τρίβουμε τα μάτια μας. Οι περισσότεροι της Συνόδου δέχονται ότι οι
αιρέσεις είναι Εκκλησίες. Παπισμός, προτεσταντισμός είναι Εκκλησίες.
Και λέει εδώ και ένα άλλο .. του Αριστείδη Πανώτη -Ένας
παλαίμαχος οικουμενιστής, ο οποίος γράφει διαρκώς εναντίον μας. Αξιωματούχος
του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Είναι από τους βασικούς συντελεστάς και
συγγραφείς της Θρησκευτικής και Ηθικής Εγκυκλοπαιδείας. Λέει [στο άρθρο με
τίτλο] «Η
προϊστορία της Διορθοδόξου Συνόδου (Προς καταλαλούντας την Αγίαν Σύνοδον)».
«Και την
πρώτη και την δεύτερη χιλιετία ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η εκκλησιολογική υπόσταση
αυτής της Εκκλησίας» -της Ρωμαιοκαθολικής, ποτέ δεν
αμφισβητήθηκε. Ε, αφού το λέει ο Πανώτης !! «Απεναντίας, στην ιστορία έχουμε
επανειλημμένες απόπειρες γεφύρωσης των δύο Εκκλησιών της Αυτής Μιας Εκκλησίας
με διαλόγους των εκατέρωθεν ιεραρχών Τους» -είμαστε ίδια
Εκκλησία, είμαστε μια Εκκλησία !!
Τι λοιπόν λέει το κείμενο ‘Προς τον Λαό’ ότι εμείς
πιστεύουμε ότι είμαστε η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία; … Αυτό
εγκαταλείπεται, με τον Λαρεντζάκη αλλά και με τον Πατριάρχη τον Βαρθολομαίο,
δεν είμαστε μόνον εμείς, και με κείμενα του διαλόγου. Το κείμενο στο Μπαλαμάντ
λέει ότι ο παπισμός είναι Εκκλησία. …
Να πάμε στο προτελευταίο: «Τα κείμενα της Αγίας
και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελούν αντικείμενο εμβαθύνσεως
και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας.»
Μας λένε δηλαδή εδώ στο κείμενο ‘Προς τον Λαό’ ότι τα
κείμενα αυτά που αποφάσισε .. είναι «αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω
μελέτης». Και ρωτάω εγώ, τι σημαίνει αυτό; ..
Εμβάθυνση και μελέτη για κατανόηση και εφαρμογή; Να λέμε τί λένε τα κείμενα για
να τα εφαρμόσουμε. Αυτό πράγματι συμβαίνει σε όλες τις Συνόδους. Στις παλιές, στις
Άγιες Συνόδους, στις ακραιφνέστατα Ορθόδοξες, όντως εμβαθύνουμε και μελετούμε
για να τα εφαρμόσουμε. Αυτό ισχύει πράγματι, η εμβάθυνση και η
μελέτη στις παλιές Άγιες Συνόδους. Είναι σωστό αυτό «.. περαιτέρω μελέτης»,
αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας, οι αποφάσεις των
Οποίων ήταν σαφείς και θεόπνευστες, δεν είχαν ασάφειες, αμφισημίες, πλάνες.
Τώρα λοιπόν τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει εμβάθυνση και
μελέτη προς διόρθωση; Να τα μελετήσουμε και να εμβαθύνουμε για να τα
διορθώσουμε; Έγινε ποτέ αυτό σε κείμενα Συνοδικά, όσοι είμαστε εδώ θεολόγοι και
ιερείς; Ξέρουμε κανείς κάποια
Σύνοδο που να έβγαλε κείμενα και είπε διαβάστε τα για να μας τα διορθώσετε; Έγινε
ποτέ αυτό; Το λέω αυτό διότι υπάρχουν μερικοί ανόητοι οι οποίοι δεν
θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους, οι οποίοι λένε πάτερ γιατί αντιδράτε αφού
λένε πολλοί ότι θα τα διορθώσουμε τα κείμενα. Θα τα
διορθώσουμε, θα κάνουμε μία άλλη Σύνοδο και θα τα διορθώσουμε. Μα έγινε ποτέ
αυτό σε καμία Σύνοδο; Όταν τελειώνει μία Σύνοδος, τελειώνει, εν Αγίω Πνεύματι.
Όρος, όρος απαράβατος το Σύμβολο της Πίστεως .. Πιστεύω εις έναν Θεόν ..
διόρθωσε κανένας το Σύμβολο της Πίστεως; Τι σημαίνει αυτό «εμβάθυνση και
μελέτη»; Προς διόρθωση; Γιατί μας μπλέκουν;
Σημαίνει εμβάθυνση και μελέτη για απόρριψη; Το
ευχόμαστε αυτό και αυτό πρέπει να γίνει. Τότε γιατί αντιδρούν όταν τα κρίνουμε;
Αν σημαίνει να τα μελετήσουμε, γιατί αντιδρούν; Δεν λέτε «εμβάθυνση και
μελέτη»; Εμείς λοιπόν εμβαθύνουμε, τα μελετούμε και τα απορρίπτουμε. Γιατί
αντιδράτε και μας κατηγορείτε; Προς ποια κατεύθυνση λοιπόν; Εμβάθυνση για
εφαρμογή όπως των Αγίων Συνόδων; Εμβάθυνση για διόρθωση; Πότε έγινε αυτό;
Εμβάθυνση για απόρριψη; Ε, τα απορρίπτουμε, γιατί μας κατακρίνετε που τα
απορρίπτουμε;
Παρακάτω: «Ο θεολογικός διάλογος δεν διακόπτεται. Προϋπόθεση απαραίτητη
βεβαίως είναι να διατηρείται αλώβητη η θεολογική αλήθεια …»
Αυτή η προϋπόθεση δεν τηρείται και όσοι παρουσιάζουν
την αλήθεια κατηγορούνται για φανατισμό, διαιρέσεις και σχίσματα. Συμφωνούμε κι
εμείς ότι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να παραμείνει η αλήθεια αλώβητη. Ωραία τα
λέτε !! Αλλά σε ποιόν διάλογο
κρατήθηκε η αλήθεια αλώβητη; Είναι πάντως ολοφάνερο ότι τα σχίσματα τα
προκαλούν όχι αυτοί που τηρούν την αλήθεια αλλά όσοι υπογράφουν αιρετικά
κείμενα.
Δες τε ένα άλλο σημείο τώρα στην ίδια συνάφεια: «Γι αυτό προτρέπονται
οι πιστοί να μη δίνουν βαρύτητα στα λόγια εκείνων που τους παρακινούν να
απομακρυνθούν από Αυτήν προκειμένου να αποτελέσουν ξεχωριστή ομάδα έξω από το πλήρωμα
της Εκκλησίας, επικαλούμενοι φανταστικούς λόγους δογματικής ακριβείας.»
Εδώ υπάρχουν τα εξής ψέματα. Ποιος από εμάς που
αντιδρούμε σας είπαμε φύγετε από την Εκκλησία; Ποιος σας παρεκίνησε να φύγετε
από την Εκκλησία; Λέει, «Γι αυτό προτρέπονται οι πιστοί να μη
δίνουν βαρύτητα στα λόγια εκείνων που τους παρακινούν να απομακρυνθούν από
Αυτήν ..».
Το λένε αυτό ώστε να διαδίδουν, α ο πατήρ Θεόδωρος; ο πατήρ Νικόλαος; ο πατήρ
τάδε; Αυτός θα φύγει από την Εκκλησία, μην τους ακολουθείτε !! Εσείς μείνετε
στην Εκκλησία, δεν φεύγουμε από την Εκκλησία. Εμείς μένουμε στην Εκκλησία,
αυτοί σας λένε να φύγετε από την Εκκλησία. Ποιος είπε ότι φεύγουμε από την
Εκκλησία; Αυτοί φεύγουνε από την Εκκλησία. Αυτοί οι αιρετικοί είναι εκτός
Εκκλησίας. Σας είπα εγώ ποτέ να φύγετε από την Εκκλησία, από την Ορθοδοξία; Που
το βρήκαν αυτό; Και δεν έχω ερμηνεύσει χίλιες φορές τον 15ο Κανόνα της
Πρωτοδευτέρας που λέει ότι αυτοί που αντιδρούν και κρίνουν, αυτοί είναι άξιοι
επαίνου γιατί προφυλάσσουν από σχίσματα. Όχι μόνο δεν κάνουν σχίσματα αλλά
προφυλάσσουν από τα σχίσματα. Και δες τε τώρα εδώ τους ψευταράδες: «Γι αυτό προτρέπονται
οι πιστοί να μη δίνουν βαρύτητα στα λόγια εκείνων που τους παρακινούν να
απομακρυνθούν από Αυτήν ..». Ποιος είναι; Δείξτε μου έναν.
Ποιος παρακινεί να απομακρυνθεί από την Εκκλησία;
«..προκειμένου να αποτελέσουν ξεχωριστή ομάδα ..»
Ξέρετε πόσο μου καίγεται εμένα να αποτελέσω ξεχωριστή ομάδα; Εγώ πρέπει να σας
πω ότι νοιώθω μια χαρά εδώ στην Εκκλησία μέσα. 23 χρόνια νοιώθω πολύ χαρά και
αν ξεβολευτώ από εδώ θα κλαίω και θα κλαίτε πολλοί και από εσάς. Και ήδη στα
πρόσωπα πολλών βλέπω την μελαγχολία. Και θέλουμε να κάνουμε εμείς ξεχωριστή
ομάδα; Εσείς είστε ομάδα, οι οικουμενιστές. Και λέω εγώ να κάνουμε ομάδα, ελάτε
θα κάνουμε μια παρεούλα; Αυτό σας έλεγα εγώ 23 χρόνια εδώ;
«..επικαλούμενοι
φανταστικούς λόγους δογματικής ακριβείας.» Εμ, δεν ξέρουνε
Δογματική, δεν ξέρουνε Θεολογία. Όσα γράψανε τόσοι αρχιερείς, ο Ναυπάκτου, ο
Κυθήρων, ο Πειραιώς, ο καθ. Τσελεγγίδης, εγώ, είναι φανταστικά; Οι Εκκλησίες οι
τέσσερες στη φαντασία ζούν; Οι τέσσερες Εκκλησίες που δεν μπήκαν, και αυτοί με
τα φαντάσματα ζουν; Είναι, είναι τερατουργήματα αυτά αλλά ο κόσμος τα χάφτει.
Τα άκουσε ο κόσμος αυτά .. «επικαλούμενοι λόγους φανταστικούς δογματικής ακριβείας».
Και το κερασάκι και τελειώνω με αυτό. Το κερασάκι: «Κατακλείοντας το
μήνυμα αυτό, επιθυμούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλοι οι Επίσκοποι της
Εκκλησίας της Ελλάδος αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη
πίστη και αφοσιωμένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.»
Μακάρι, μακάρι να ήταν έτσι πατέρες. Μακάρι να ήταν
έτσι και μακάρι να γίνει έτσι. Και αν εμείς μερικοί διαμαρτυρόμαστε θέλουμε
αυτό, να είστε αμετακίνητοι φρουροί και φύλακες στην Ορθόδοξη πίστη. .. Όταν
διάβαζα αυτό «αγρυπνούμε και φυλάμε», αυτό που έρχεται στο νου οποιουδήποτε που
ξέρει είναι αυτό που λέει ο Απόστολος Παύλος. Στην
Πατερική Γραμματεία υπάρχουν του κόσμου οι αναφορές. Όταν ο Απόστολος Παύλος
συγκέντρωσε τους Πρεσβυτέρους της Εφέσου να τους αποχαιρετίσει τους λέει: είδα ότι μετά την
έλευσή μου εισελεύσονται λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του ποιμνίου -«λύκοι
βαρείς» οι αιρετικοί- αλλά και εξ υμών
αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα -και
από σας.
Φανταστείτε, έχει τους Πρεσβυτέρους μπροστά του, τους
Ορθοδόξους, τους λέει, θα ‘ρθουν οι αιρετικοί σαν λύκοι. Τώρα μπήκαν οι λύκοι
μέσα και εμείς, λέει, ‘αγρυπνούμε και φυλάττομεν’ ..
Πού αγρυπνείτε; Οι φύλακες αγρυπνούν. Πού αγρυπνείτε; Κοιμάστε.
Και όχι μόνο κοιμούνται, εγώ δεν τα μασάω τα λόγια μου, ορισμένοι έχουν
μεταμορφωθεί και σε λύκους, και σε αιρετικούς. Δεν είναι μόνο
οι αιρετικοί οι λύκοι, αλλά και ορισμένοι από τους ‘ποιμένες’ έχουν γίνει
λύκοι, είναι λυκοποιμένες και κατασπαράσσουν και
αυτοί τα πρόβατα.
Αυτά λοιπόν από μένα σε μία κάπως εκτενή αλλά όχι
λεπτομερέστατη -υπάρχουν πολλά άλλα στο κείμενο- ανάλυση του κειμένου ‘Προς τον
Λαό’. Το είχα υποσχεθεί να το κάνω. Έχω συγκεντρώσει το υλικό όλο της κριτικής
του κειμένου και αν μου μείνει καιρός μέσα στις πολλές μου ασχολίες τον καιρό
αυτό θα κάνω και γραπτή κριτική του κειμένου για να δημοσιευθεί, διότι scripta
manent, εξακολουθεί να ισχύει αυτό.
Και αυτή η αμφιβολία μάλιστα έχει περάσει και στους
κύκλους πολλών παραδοσιακών χριστιανών. Αρκεί να σας πω ότι μερικά ιστολόγια,
τα οποία κι εγώ εκτιμώ πολύ και σέβομαι και είχαν προβάλει πάντοτε και τις
δικές μου τις θέσεις .. άκρα του τάφου σιωπή για την περίπτωση του πατρός
Νικολάου του Μανώλη. Ούτε σαν είδηση. Το ότι διώκεται ένας κληρικός της
Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ο π. Νικόλαος Μανώλης, και διώκεται για θέματα
πίστεως, για τον οικουμενισμό, το έθαψαν. Το έθαψαν γιατί αμφιβάλλουν αν κάνει
καλά ο π. Νικόλαος. Γι’ αυτό το είπα. Αμφιβάλλουν, λένε πολλοί μήπως είναι
υπερβολή, μήπως δεν κάνει. Κι εγώ αν τελικώς κάνω διακοπή μνημοσύνου, θα κόψουν
κι εμένα, διότι αμφιβάλλουν αν πρέπει να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο, αυτήν
την οδό. Την οδό των Πατέρων, των Αγίων. Διότι και ανάμεσά μας υπάρχουν πολλοί
οι οποίοι δεν είναι σίγουροι αν έτσι πρέπει να κάνουμε. Η αμφιβολία λοιπόν
έχει σπαρεί εξαιτίας του οικουμενισμού ακόμη και στους κύκλους των παραδοσιακών
Ορθοδόξων.
Απομαγνητοφώνηση Φαίη
για το ΑΒΕΡΩΦ
Πηγή: Blog "Aκτίνες"