Η εκκλησιαστική παράδοση αναγνωρίζει ως έσχατον κριτή επί θεμάτων πίστεως την συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας.

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Απάντηση π. Σάββα Λαυριώτη στην Ι.Μ.Μεγίστης Λαύρας περί Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου (31 Αυγούστου 2016)


Γέρων Σάββας Λαυριώτης
 « Τὴν κοιλία μου ἀλγῶ, καὶ τὰ αἰσθητήρια τῆς καρδίας μου· μαιμάσει ἡ ψυχὴ μου, σπαράσσεται ἡ καρδία μου» (Ἱερεμ. δ’ 19), καὶ τὰ μάτια μας δακρύζουν στοχαζόμενοι τὴν κατάσταση τῶν ἀδελφῶν μας ἁγιορειτῶν, ποὺ ὄχι μόνον δὲν καταδικάζουν καὶ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὶς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου, καθὼς ὅλοι οἱ ἀρχαῖοι καὶ νεώτεροι πνευματέμφοροι Πατέρες διδάσκουν, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ δείξουν τὴν δουλικὴ ὑποταγὴ τους σὲ αὐτόν, περιτρέχουν στὰ κελλιὰ καὶ τὶς σκῆτες, φοβερίζοντας καὶ ἀπειλώντας τοὺς πατέρες, πὼς θὰ τοὺς ἐκδιώξουν, θὰ τοὺς τιμωρήσουν, καὶ ἄλλα ξένα πρὸς τὸ μοναχικὸ μας σχῆμα, γνώριμα ὅμως τῶν αἱρετικῶν.

       Καὶ γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς, ὁ Ἡγούμενος τῆς Λαύρας π. Πρόδρομος, ἐν γνώσει τῆς γεροντίας, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀπειλὲς ποὺ ἐκτόξευσε στὴν Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννας καὶ σὲ Καυσοκαλυβῖτες Πατέρες, προσφάτως σὲ ἐπισκέψεις του στὴν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, στοὺς Ρουμάνους πατέρες, τοὺς ἀπείλησε πὼς θὰ τοὺς ἀπελάσει καὶ θὰ τοὺς διώξει ἀπὸ τὸ μοναστήρι, ἂν συνεχίσουν νὰ ὑπογράφουν τὰ κείμενα ποὺ εἶναι ἐνάντια στὸν Πατριάρχη. Τὸ αὐτὸ εἶχε ξανακάνει καὶ μὲ ἄλλα κείμενα ποὺ εἴχαμε ὑπογράψει. Μερικοὶ πατέρες, φοβούμενοι ὅτι θά ἐκδιωχθούν, ἀνακάλεσαν τὶς ὑπογραφὲς τους, ὅπως ὁ πατὴρ Πολύκαρπος μὲ τὴν συνοδεία του (μοναχοὶ δύο) ποὺ ὑπηρετοῦν στὸ μετόχιον τῆς Λαύρας εἰς τὴν Καλαμάτα. Ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν, ὁ Δικαῖος τῆς Σκήτης, νὰ ἀποστείλει γράμμα στὴν Κοινότητα καὶ στὴν Λαύρα, ποὺ νὰ λέει πὼς οἱ ὑπογραφὲς (15 στὸ σύνολο) δὲν ἐκφράζουν τὸ σύνολο τῶν μοναχῶν τῆς Σκήτης καὶ ὅτι ἡ Σκήτη συμμορφώνεται μὲ τοὺς κανονισμοὺς τοῦ Ἁγιωνύμου τόπου. Δύο ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς στὴν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἀπέσυραν τὶς ὑπογραφὲς τους, ὅμως οἱ ἄλλοι παραμένουν σταθεροὶ καὶ τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι οὐδέποτε ἐμεῖς ἢ κάποιος ἄλλος τοὺς ἐπίεσε γιὰ αὐτὲς τὶς ὑπογραφὲς. Τὸ αὐτὸ ἐποίησε καὶ ὁ π. Νικόδημος ὁ Ἁγιοπαυλίτης, ὅταν ἀπαγόρευσε στοὺς πατέρες ἀπὸ τὴν Νέα Σκήτη, νὰ ὑπογράψουν τὸ περιοδικὸ «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ», διότι ὅποιος τὸ ἔκανε θὰ τὸν ἔδιωχναν πάραυτα. Πρόσφατα, ὁ ἀντιπρόσωπος τῆς Σιμωνόπετρας μὲ ἕναν κοινοτικό, σὲ ἐπίσκεψή τους στὸν Γέροντα Γαβριήλ τὸν Κουτλουμουσιανὸ, τόν «κατσάδιασαν» γιὰ τὶς ὑπογραφὲς του στὰ ὁμολογιακὰ κείμενα τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων. Καὶ τόσα ἄλλα παραδείγματα ποὺ ἂν χρειαστεῖ θὰ τὰ βγάλουμε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας.
     Τελευταία, τὸ ἱστολόγιο Ἁγιορείτικες Μνῆμες, μὲ τὴν εὐλογία καὶ σὲ συνεργασία μὲ τὴν Ἱ.Μ.Μ.Λαύρας, δημοσίευσαν τὴν ἐπιστολὴ τῆς Ἱερᾶς Σκήτεως τοῦ Τιμίου Προδρόμου, διαστρέφοντας τὴν ἀλήθεια καὶ φυσικὰ συντασσόμενοι μὲ τὶς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου, μᾶς κατηγορεῖ γιὰ νεοζηλωτὲς, ὅτι εἴμαστε «πεπλανεμένοι ἀδελφοὶ» καὶ ὅτι αὐτοὶ ποὺ ὑπέγραψαν τὸ τελευταῖο κείμενο τῶν Ἁγιορειτῶν πατέρων τὸ ἔχουν μετανοιώσει. Ἂν κάνουν μία πιὸ προσεκτικὴ ἀνάγνωση τοῦ κειμένου, θὰ δοῦν πὼς οἱ πατέρες δὲν ζητοῦν συγνώμη, ἀπλῶς ξεκαθαρίζουν τὴν θέση τους, λέγοντας πὼς «δὲν ἐναντιώνονται στοὺς ἀθωνικοὺς κανονισμοὺς καὶ πὼς τὸ ὑπογεγραμμένο κείμενο περὶ διακοπῆς μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχου, δὲν ἐκφράζει τὸ σύνολο τῆς Σκήτης, διὰ τὴν ἐν Κρήτῃ διεξαχθείσης Συνόδου». Καὶ φυσικὰ δὲν ἐκφράζει τὸ Σύνολο τῆς Σκήτης ἀφοῦ δὲν ὑπογράφεται ἀπὸ ὅλους. Ὁ π. Πρόδρομος καὶ οἱ λοιποὶ ἀγαπητοὶ Λαυριῶτες ἀδελφοὶ, δεχόμενοι πιέσεις ἀπὸ τὸν Πατριάρχη ὅτι δὲν μποροῦν νὰ ἐπιβληθοῦν σὲ μιὰ χούφτα μοναχοὺς, βλέπουν ὅτι τρίζει ἡ καρέκλα τους, οἱ «θεσούλες» τους κοινῶς, ἂν δὲν ὑπακούσουν στὰ προστάγματά του. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὅμως, στὴν οὐσία συντάσσονται καὶ μὲ τὶς κακοδοξίες του.
 Τὸ θέμα ἀγαπητοὶ πατέρες εἶναι ὅτι ἐφόσον συντάσσεστε μὲ τὸν «Παναγιώτατο» συντάσσεσθε καὶ μὲ αὐτὰ ποὺ πιστεύει. Ὁπότε πατέρες πιστεύετε ὅ,τι πιστεύει. Ὁ Παναγιώτατος,
Πιστεύει καὶ κηρύττει  τὶς ἰδέες τοῦ Ἀντίχριστου Οἰκουμενισμοῦ: «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας». Ἡ μεγαλύτερη ὕβρις ὅλων τῶν ἐποχῶν ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ. Ἂν καὶ οἱ ἄλλες θρησκεῖες ὁδηγοῦν στὴν σωτηρία, τότε τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ, τὴν διδασκαλία Του, τὰ θαύματα, ἡ Σταύρωση καὶ ἡ Ανάστασή Του ἦταν ἀνώφελα καὶ  μάταια!  Μόνο ἕνας διάβολος θὰ μποροῦσε νὰ υποστηρίξει τέτοια πράγματα. Καὶ ὅμως οἱ ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς προσκυνᾶτε αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο!  
Πιστεύει καὶ κηρύττει ὅτι τὸ Κοράνιο (καὶ οἱ Γραφὲς τῶν ἄλλων θρησκειῶν) εἶναι «ἴσο μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἱερὸ ὅπως αὐτή» καὶ ὅτι οἱ Μουσουλμάνοι μποροῦν νὰ πᾶνε στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό.
Πιστεύει καὶ κηρύττει ὅτι πολλὲς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ εἶναιπροσωρινὲς, διαφωνώντας  ἀκόμα καὶ μὲ τὸν Κύριο!
Ὀνομάζει «εὐλογημένη» καὶ τιμᾷ τὴν Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων, ἐκεῖ ποὺ ὑβρίζεται ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Θεοτόκος, μὲ τέτοιου εἴδους ὕβρεις ποὺ μᾶς εἶναι ἀδιανόητο καὶ νὰ τὶς ὀνομάσουμε.
Πιστεύει καὶ κηρύττει τὴν βασικὴ ἀρχὴ τῆς Μασονίας ὅτι δηλαδή: «ἕκαστος νὰ λατρεύῃ τὸν Ἕνα Θεὸν ὡς [=ὅπως] προτιμᾷ…». «Ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὴν εἰρηνικὴν συμβίωσιν τῶν ἀνθρώπων καὶ μάλιστα, αὐτῶν οἱ ὁποῖοι Τὸν λατρεύουν ἀνεξαρτήτως τῶν διαφορῶν, αἱ ὁποίαι ὑπάρχουν εἰς τὴν πίστιν μεταξὺ τῶν τριῶν μεγάλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν».
Ἐπιδιώκει τὴν κατάργηση ἢ τροποποίηση πλειάδας  Ἱερῶν Κανόνων, κάτι, ποὺ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, εἶναι γνώρισμα αἱρετικοῦ ἀνθρώπου. Ὀνομάζει τοὺς Ἱ. Κανόνες: «Τείχη τοῦ αἴσχους».
Πιστεύει καὶ κηρύττει -σὲ ἀντίθεση μὲ δεκάδες Συνόδους καὶ ἑκατοντάδες Ἁγίους- ὅτι ἡ Ρωμαϊκή «ἐκκλησία» εἶναι κανονική, τὰ μυστήριά της ἔγκυρα καὶ ὁ Πάπας κανονικὸς Ἐπίσκοπος. Τὸ 1995 συνυπέγραψε μὲ τὸν Πάπα «ΚΟΙΝΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ ΠΙΣΤΕΩΣ». Τὸ 2011 μάλιστα, κατήχησε καὶ σπουδαστὲς παπικοῦ πανεπιστημίου ὑπὲρ τοῦ Πάπα: «Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος δέχτηκε ἐπίσκεψη ὁμάδας φοιτητῶν τοῦ Ποντιφικοῦ Ἰνστιτούτου Sant Apollinare. Ἀναφερόμενος στοὺς φοιτητὲς τοὺς εἶπε: «Ἀκολουθῆστε τὸν Πάπα. Ὁ Πάπας Βενέδικτος ὁ ΙΣΤ΄ εἶναι ἕνας μεγάλος θεολόγος ποὺ κάνει καλὸ σὲ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες. Ἀκολουθῆστε τον μὲ ἀγάπη καὶ συμπάθεια».
Συμπροσευχήθηκε μὲ Προτεστάντες ποὺ εἶναι διαστρεβλωτὲς τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἰησοῦ, ὑβριστὲς τῆς Θεοτόκου, περιφρονητὲς τῶν Ἁγίων μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὡς Eἰκονομάχοι, βρίσκονται ὑπὸ τὸν ἀναθεματισμὸ τῆς 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Κάνει ἀποδεκτὸ τὸ βάπτισμα τῶν Προτεσταντῶν (Λουθηρανῶν).
Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1993 προέβη σὲ ἄρση τῶν ἀναθεμάτων ἀνάμεσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ στὴν αἵρεση τῶν Μονοφυσιτῶν. Ἡ κάθε πλευρὰ ἀναγνώρισε τὴν ἄλλη ὡς Ὀρθόδοξη. Τὶς καταδίκες καὶ τὰ ἀναθέματα τῆς 4ης Οἰκουμενικῆς πρὸς τοὺς Μονοφυσῖτες (ποὺ τὰ ἐπανέλαβαν οἱ ἑπόμενες Σύνοδοι) τὰ ὀνομάζει «παρεξηγήσεις τοῦ παρελθόντος ποὺ ἔχουν ξεπεραστεῖ» ἀφοῦ «δὲν ὑπάρχει θεολογία ποὺ μᾶς χωρίζει»!
Ἀναγνωρίζει  τὶς χειροτονίες τῶν Ἀγγλικανῶν.
Τὸ 1991 στὸ Μπάλαμαντ τοῦ Λιβάνου ἀποδέχτηκε τὰ μυστήρια τῶν παπικῶν καθὼς καὶ τὴν Οὐνία…».
Στὸ συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε., τὸ 2006, στὸ Porto Alegre, ἀποδέχτηκε τὴν κοινὴ δήλωση μὲ τοὺς Προτεστάντες, ὅτι δὲν ὑπάρχει μόνο Μία Ἐκκλησίαἀλλὰ ὅτι οἱ 348 ἐκκλησίες -μέλη τοῦ ΠΣΕ- εἶναι γνήσιες ἐκκλησίες. Μία δὲ ἀπὸ αὐτὲς εἶναι καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία!Οἱ ποικίλες αἱρετικὲς διδασκαλίες τῶν Προτεσταντῶν θεωροῦνται ὡς διαφορετικοὶ τρόποι ἐκφράσεως τῆς ἰδίας πίστεως καὶ ὡς ποικιλία τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δεχόμενοι ἔτσι ὅτι τελικὰ δὲν ὑπάρχουν αἱρέσεις!! «Αὐτὲς οἱ ἐκκλησίες καλοῦνται νὰ συμβαδίζουν ἀκόμη καὶ ὅταν διαφωνοῦν».
Μὲ  τὰ παραπάνω δεδομένα ἀρνεῖται τέσσερα ἄρθρα τοῦ  Συμβόλου τῆς Πίστεως.
Εἶναι Ἁγιομάχος καὶ Πατρομάχος. Εἶπε: «Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν (τὸ Σχίσμα) προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ. Αἰτούμεθα ὑπὲρ αὐτῶν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ὀφείλομεν ἐνώπιον Αὐτοῦ ὅπως ἐπανορθώσωμεν τὰ σφάλματα ἐκείνων»!!! Είναι απροκάλυπτα αγιομάχος.  Αὐτὸς ὅμως ποὺ βλασφημεῖ τοὺς Ἁγίους εἶναι ἀντίχριστος.
Θὰ μπορούσαμε νὰ γράψουμε πολλὰ περισσότερα, ἀλλὰ θὰ ἀρκεσθοῦμε σὲ αὐτὰ τὰ ὁλίγα.
       Ἀπὸ τὰ παραπάνω (τὰ ὁποῖα πλέον τὰ κατοχυρώνει καὶ διὰ συνόδου) καὶ ἄλλα ποὺ δὲν ἀναφέραμε, ἀποδεικνύεται πὼς ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος Ἀρχοντώνης ἀναδεικνύεται μείζων πασῶν τῶν αἱρετικῶν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, στὴν διαχρονία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας. Δημιουργεῖ σχίσμα στὴν Ἐκκλησία. Καὶ ὅποιος τὸν ἀκολουθεῖ δημιουργεῖ καὶ αὐτὸς σχίσμα. Ὅποιος ὅμως δημιουργεῖ σχίσμα στὴν Ἐκκλησία, οὔτε αἷμα μαρτυρίου δὲν μπορεῖ νὰ τὸν ξεπλύνει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἁμαρτία, κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο. Ἐσεῖς, ὅμως, κατηγορεῖτε ἐμᾶς πὼς σχίζουμε τὴν Ἐκκλησία. Γιατὶ πατέρες; Ἐπειδὴ ἀκολουθοῦμε τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι τὸν Βαρθολομαῖο;         Φρονεῖτε, λοιπὸν, πατέρες τὰ ἴδια μὲ τὸν Πατριάρχη καὶ γι’ αὐτὸ δὲν τὸν ἐλέγχετε; Φαίνεται πὼς τὰ πιστεύετε καὶ ἐσεῖς. Ἀλλιῶς διαψεύστε μας. Ὄχι ὅμως στὰ λόγια, ἀλλὰ στὴν πράξη, πατέρες. Ὅπως ἔκαναν οἱ Ἅγιοι. Μπορεῖτε ὅμως νὰ πᾶτε κόντρα στὸν Παναγιώτατο; Νά χάσετε τὰ κεκτημένα σας; 
       Ἀπόδειξη ὅλων αὐτῶν πὼς εἶναι ἀλήθεια, εἶναι ὁ ἅγιος Πρῶτος. Ὁ ἀγαπητὸς, κατὰ τὰ ἄλλα, πατὴρ Βαρνάβας ὁ Βατοπαιδινὸς εἶναι ὑπὸ καθαίρεση γιὰ τὶς συμπροσευχὲς του, στὴν παπικὴ παρασυναγωγὴ τῆς Σμύρνης, μὲ τὸν Πατριάρχη στὶς 7-2-2016 (αὐτὸ καταφαίνεται στὸ 0:30’ μέχρι 0:40΄ ξεκάθαρα). 
    Ὁ Ἡγούμενός του ὅμως ἀντὶ νὰ τὸν ἐπιπλήξει, τὸν ἐπιβράβευσε, στέλνοντάς τον γιὰ Πρῶτο στὶς Καρυὲς καὶ οἱ πατέρες, καθημερινῶς, ἀσπάζονται τὴν δεξιὰ του γιὰ εὐλογία. Καὶ οἱ πατέρες ἀπὸ τὰ μοναστήρια καὶ τὴν Ἱερὰ Κοινότητα, ἀντὶ νὰ τὸν ἐπιπλήξουν γιὰ νὰ μετανοήσει καὶ νὰ ζητήσει συγνώμη γι’ αὐτὸ ποὺ ἔκανε καὶ τὸν σκανδαλισμὸ ποὺ ἐπροκάλεσε, κυνηγοῦν τοὺς πατέρες ποὺ δὲν συμφωνοῦν μὲ τὰ ἀνωτέρω, ποὺ πιστεύει ὁ Πατριάρχης καὶ ποὺ θέλουν νὰ ἀκολουθοῦν τὴν ἁγιοπατερικὴ γραμμὴ. Πῶς ὅμως νὰ τὸν ἐπιπλήξετε; Ἂν τὸ κάνετε, πρέπει πρώτα νὰ τὸ ἐφαρμόσετε στὸν Πατριάρχη. Θὰ τολμήσετε νὰ ἀκολουθήσετε τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ νὰ διωχθεῖτε διὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἢ θὰ προτιμήσετε τὶς θεσούλες σας καὶ τὰ πέτρινα κτίρια, ποὺ ὅμως δὲν θὰ ἔχουν πλέον τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸν Ἅγιο Λαυρέντιο τοῦ Τσέρνικωφ; Ἔχετε τὸν οἶκο, ἔχουμε τὸν Ἔνοικο.
   Ἂν θέλουμε, πατέρες, νὰ ὀνομαζόμαστε Ἁγιορεῖτες καὶ νὰ εἴμαστε ἐπόμενοι τῶν Ἁγίων μας, πρέπει νὰ ζητήσουμε τὴν καταδίκη καὶ τὴν καθαίρεση τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἀπὸ τὸ ἀξίωμά του, καθὼς καὶ ὅλων τῶν Οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων ποὺ λυμαίνονται τὴν ποίμνη τοῦ Χριστοῦ μας, ἐὰν δὲν μετανοήσουν. Ὁ Πατριάρχης θὰ ἦταν ἕνας τέλειος παπικὸς καρδινάλιος δίπλα στὸν ἀγαπημένο του Πάπα. Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ πιστεύει ὅ,τι θέλει. Ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Πατριάρχης.
      Συμφωνεῖτε πατέρες; Ἀναμένομεν ἀπάντησή σας.
Μετά τιμῆς, ἀγάπης καὶ ἀληθείας
Γέρων Σάββας Λαυριώτης.


Πηγή: Βlog "Ακτίνες"