π. Σάββας Λαυριώτης: Ανοικτή επιστολή προς αγιορείτες Λαυριώτες (10 Αυγούστου 2017)

Γέρων Σάββας Λαυριώτης

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ  ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΛΑΥΡΙΩΤΕΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΤΥΜΠΑΝΙΑΙΩΝ ΛΑΥΡΙΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΠΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΕΚΚΟΥ

Ἐκεῖνος πού διώκεται ἀπό αὐτούς πού φαίνεται ὅτι εἶναι ὁμόπιστοι, λόγω τῆς ὑγιοῦς πίστεως, θά ἔχη μεγαλύτερον στέφανον ἀπό αὐτόν πού μαρτυρεῖ ἀπό εἰδωλολάτρη (Ἅγ. Ἰωσήφ, Πατρ. Κων/λεως)

Ἐν πρώτοις, εὐχαριστοῦμεν τόν Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστόν, πού μᾶς ἀξιώνει νά ὁμολογοῦμεν τήν πίστην μας ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων καί μάλιστα νά διωκόμαστε καί νά ἐξοριζόμαστε δι’ αὐτήν. Καί γι’ αὐτό, εὐχαριστοῦμε και τούς Λαυριῶτες πατέρες πού, παρά τοῦ ὅτι ἀποδεικνύουν ἑαυτούς ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ καί ἀλλότριους Αὐτοῦ, μέ τόν διωγμό πού κινοῦν ἐναντίον μας, μᾶς καταστοῦν,ἄν καί ἀνάξιοι καί ἁμαρτωλοί, ὁμολογητές.

Πολλοί θά θεωρήσουν αὐτήν τήν ἐπιστολή σκληρή καί ἀκραία. Καί ὅμως, ἐγράφη ἐν ἀληθείᾳ καί ἀγάπη, διότι ὅταν ἡ ἀρρώστια εἶναι σέ τελικό στάδιο τότε τό νυστέρι πρέπει νά εἰσχωρήσει μέχρι τό κόκκαλο μήπως καί ἐπέλθει ἡ ἐπιθυμητή ἴασις. Ἄν καί νομίζω πώς οἱ ἀγαπητοί, κατά τ’ ἄλλα,Λαυριῶτες πατέρες, ἤδη ἐνεκρώθηκαν ὡς πρός τήν πίστιν καί «εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ Λαυριώτην εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν», (πρβ Μάρκ. Ι, 25). Ἀλλά ποιός ξέρει, γίνονται καί σήμερα θαύματα.

Οἱ πατέρες τῆς Ἱ.Μ.Μ. Λαύρας ξεπέρασαν κάθε μέτρο, λαμβάνοντας θέση διωκτῶν ἔναντι στούς πατέρες πού ἀγωνίζονται γιά τήν πατροπαράδοτη ἀποστολική μας πίστη καί μέ αὐτόν τόν τρόπο ἔγιναν ἀρνητές τῆς Ὀρθοδοξίας καί προδότες τοῦ Χριστοῦ.

Ὑποστηρίζουν, ἀνοικτά πλέον, πώς ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι «ἅγιος» ἄνθρωπος, πώς ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά τόν φθάσουμε οὔτε στό μικρό του δακτυλάκι, πώς ὅποιος εἶναι ἀντίθετος μέ αὐτόν καί μέ αὐτά πού κάνει ὑπακούει τόν σατανά καί εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας καί σωτηρίας!!!

Δέν διαβάσατε ποτέ, ταλαίπωροι Λαυριῶται, πώς«Ὁ φθείρων τὴν πίστιν ἐν τῇ κακῇ διδασκαλίᾳ, ρυπαρὸς γενόμενος εἰς πῦρ ἄσβεστον χωρήσει ὁμοίως καὶ ὁ ἀκούων αὐτοῦ;» (Ἅγιος Ἰγνάτιος Θεοφόρος, P.G, 5,657)

Δέν καταλαβαίνετε πώς ἀθετεῖτε τήν παράδοση τῶν Ἀποστόλων ἀκολουθώντας καί μνημονεύοντας τόν μασόνο, αἱρετικό καί ἀντίχριστο πολέμιο τοῦ Χριστοῦ μας, Ἀρχοντώνη καί κατά συνέπεια ἀθετεῖτε τόν ἴδιον τόν Κύριον; Δέν διαβάσατε ποτέ,ἄθλιοι, στό Εὐαγγέλιο τά λόγια τοῦ Σωτῆρος πού μᾶς λέει: «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με» (Λουκ. Ι, 16);

         Δέν διαβάσατε ποτέ σας τούς βίους τῶν Ἁγίων μας,ὅπου ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ οἱ Ἅγιοι διέκοπταν τήν κοινωνία μέ τούς ἀκρίτους ἀκόμη αἱρετικούς;

Δέν γνωρίζετε πώς«ὅστις βούλεται σωθῆναι,πρό πάντων χρή αὐτῷ τήν καθολικήν κρατῆσαι πίστιν, ἥν εἰ μή τις σώαν καί ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τόν αἰῶνα ἀπολεῖται» (Μ. Ἀθανάσιος); Δέν καταλαβαίνετε πώς ὁδηγεῖτε ἐσᾶς καί αὐτούς πού σᾶς ἀκολουθοῦν, στήν κόλαση τῶν τυμπανιαίων Λαυριωτῶν;

Μήπως ἐκαθεύδετε, ὅταν διαβάζαμε τό συναξάρι τῶν 26 ὁσιομαρτύρων Ζωγραφιτῶν, οἱ ὁποῖοι εἰδοποιήθηκαν γιά τήν ἔλευση τοῦ αἱρετικοῦ φιλενωτικοῦ αὐτοκράτορος ἀπό τόν ὅσιο Γαβριήλ, κατόπιν τοῦ ὁράματος ὅπου εἶχε ἀπό τήν Παναγία καί ἡ ὁποία τοῦ εἶπε τά ἐξῆς: «Ἄπελθον ταχέως εἰς τήν Μονήν, ἀνάγγειλον εἰς τούς ἀδελφούς καί τόν Καθηγούμενον ὅτι οἱ ἐχθροί ἐμοῦ καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν. Ὅστις λοιπόν ὑπάρχει ἀσθενής τῷ πνεύματι, ἐν ὑπομονῇ ἄς κρυφθῇ, ἕως ὅτου παρέλθει ὁ πειρασμός. Οἱ δέ ἐπιθυμοῦντες μαρτυρικούς στεφάνους ἄς παραμείνωσιν ἐν τῇ Μονῇ». Καί ἐνῶ ἔχουμε χειρότερον τοῦ Βέκκου, τόν Βαρθολομαῖο, ἐσεῖς συντάσσεσθε μέ αὐτόν. Τόν ἐχθρόν τῆς Παναγίας μας. Καί θέλατε νά σᾶς ἀκολουθήσωμεν, ὅταν μοῦ γράφατε νά ξαναμνημονεύσω τό « σεπτόν ὄνομα τοῦ Παναγιωτάτου Πατριάρχη » πού τόσο ἀγωνίζεται γιά τήν Ὀρθόδοξον πίστιν μας!!!!!

         Καί τώρα, τολμᾶτε νά διώκετε τόν Γέροντα Εὐστράτιο Ἱερομόναχο, πού πραγματικά δέν μπορεῖτε νά τόν φθάσετε οὔτε στό μικρό του δακτυλάκι, διότι ἐτόλμησε καί ὁμολόγησε τήν ἀλήθεια, διακόπτοντας τό μνημόσυνο τοῦ ἀντίχριστου Βαρθολομαίου; Τόν διώκετε καί τόν διώχνετε ἀπό τό μοναστήρι, μετά ἀπό 50 χρόνια ἀόκνου διακονίας καί ἀμέμπτου βίου, τήν στιγμή πού ὑπάρχουν ἄνθρωποι στό μοναστήρι πού ντροπιάζουν μέ τήν ζωή τους τό Εὐαγγέλιο; (Θοῦ Κύριε φυλακήν τό στόματί μου!)

Ὁ Γέροντας Εὐστράτιος, ἀκολουθώντας τούς ἁγίους Πατέρες, διακόπτει τό μνημόσυνο διότι «Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα ἤ πράσσων κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ φθορὰν προβάτου κατεργαζόμενος» (Ἅγιος Ἰγνάτιος Θεοφόρος P.G.5, 912). Ἐνῶ ἐσεῖς προτιμᾶτε τίς θεσοῦλες σας, εὐαρεστοῦντες τήν «κεφαλή σας» τόν Ἀρχοντώνη καί ὄχι τόν Χριστό, κερδίζοντας μία θέση στήν κόλαση μέ τούς λοιπούς αἱρετικούς καί τούς φίλους σας ἐξωμότες τυμπανιαίους Λαυριῶτες ἐπί Βέκκου.

          Διώκετε ὅλους ἐμᾶς πού ἀκολουθοῦμε τίς παραδόσεις καί τίς ἐπιταγές τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων, λέγοντας ὅτι δημιουργοῦμε σχῖσμα καί πώς βγάζουμε ἑαυτούς ἐκτός Ἐκκλησίας, πώς ἔχουμε ἄκυρα μυστήρια, βλασφημώντας ἔτσι κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μόνο καί μόνον ἐπειδὴ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μέ τούς αἱρετικοὺς καὶ δὲν τοὺς ἀκολουθοῦμε στὴν ἀπώλεια τῆς αἱρέσεως. Ἐμεῖς τὸ πτωχὸ καὶ μικρὸ ποίμνιο προτιμοῦμε νὰ ἀκολουθήσουμε τὴν διαχρονικὴ ἱερὰ παράδοση τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, γενόμενοι «ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατρᾶσι».

 Τά πανηγύρια καί τά κονδύλια τῶν Ἑβραιομασόνων, δέν σᾶς ἄφησαν χρόνο νά διαβάσετε πώς:«Ὁ σιωπῶν ἐν καιρῷ ἀσεβείας εἶναι ἔνοχος γιά τὸ αἷμα τῶν ἁμαρτανόντων» (Μ.Βασιλείου P.G.31,1257) καί πώς: «Εἰ δὲ τις προσποιεῖται ὁμολογεῖν μὲν ὀρθήν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις τόν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιαύτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφὸν· ἐὰν δὲ φιλονίκως ἐπιμένῃ τὸν τοιοῦτον παραιτῆσθε»(Ε.Π.Ε. 12,400,31). Δηλαδή, «ὅποιος προσποιεῖται ὅτι ὁμολογεῖ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀλλὰ ἔχει ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία καὶ μὲ τοὺς αἱρετίζοντες, δηλ. μὲ αὐτοὺς ποὺ κοινωνοῦν καὶ συμπροσεύχονται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς, ὅπως εἶναι σήμερα οἱ οἰκουμενιστὲς, αὐτὸν ἀρχικὰ νὰ τὸν προτρέπετε νὰ ἀπέχει ἀπὸ αὐτὴ τὴν συνήθεια τῆς κοινωνίας· καὶ ἐὰν μὲν σταματὴσει ἄς τὸν ἔχετε ὡς ἀδελφὸν· ἐὰν ὅμως ἐπιμένει νὰ φιλονικεῖ, (ἐμεῖς τοιαύτην συνήθεια δὲν ἔχουμε), τότε ἄς τὸν παρατήσετε» (καὶ ἄς τὸν λυπηθεῖ τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου νὰ τοῦ δώσει μετάνοια).

          Ἀποδεικνύεστε ἁγιομάχοι, διότι ὄχι μόνον δέν δέχεσθε τά τῶν Ἁγίων, ἀλλά πράττετε καί τά ἀντίθετα μέ αὐτούς. Ἔτσι ἐνῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης μᾶς λέγει πώς:«Ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ κοινωνοῦντες μὲ αἱρετικοὺς» (Ἅγιος Χρυσόστομος PG.99,1048), ἐσεῖς μνημονεύετε τόν Βαρθολομαῖο ὡς ὀρθοτομοῦντα τόν λόγο τῆς ἀληθείας. Ἀλήθεια, πατέρες, ὑπῆρξε ποτέ ἄνθρωπος πού ἔχει ξεστομίσει τόσες καί τέτοιες βλασφημίες, ὅπως ὁ Βαρθολομαῖος; Ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι γνωστές σέ ὅλους, τίς εἶχα καταθέσει καί στά πρακτικά τῆς Μονῆς ὡς Προϊστάμενος.

          Ὁ Ἅγιος Συμεών, ἐνῶ μᾶς δίνει ἐντολή,«Κάθε κληρικὸ τοῦ ὁποίου ἡ πίστις, οἱ λόγοι καὶ τὰ ἔργα δὲν συμφωνοῦν μέ τὶς διδασκαλίες τῶν Ἁγίων Πατέρων νὰ μὴν τὸν δεχόμαστε στὴν οἰκία μας. Ἀλλὰ νὰ τὸν ἀποστρεφόμεθα καὶ νὰ τὸν μισοῦμε ὡς δαίμονα, ἔστω κι ἄν ἀνασταίνει νεκροὺς καὶ κάνει μύρια θαύματα» (Ἁγίου Συμεὼν Ν.Θεολόγου,Λόγος 6ος), ἐσεῖς τούς αἱρετικούς οἰκουμενιστές τούς δέχεσθε ὡς πατέρες καί δεσπότες σας. Ἄς εἶναι! Νά ξέρετε πώς μέ αὐτόν τόν τρόπο προσκυνεῖτε τόν Σατανά.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ καί Λαυριώτης, μᾶς λέγει πώς «Οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τῆς ἀληθείας εἰσί καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί» (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, Συγγραμ. Β’, 627), «μηδέ γάρ προσώποις τόν Χριστιανισμόν, ἀλλ’ ἀληθείᾳ καί ἀκριβείᾳ πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα». (Ἔνθ’ ἀν.). Ἐσεῖς σπιλώνετε τήν μνήμη του, ἐνῶ νομίζετε πώς τόν τιμᾶτε, πράττοντας ἀκριβῶς τά ἀντίθετα μέ αὐτά πού μᾶς διδάσκει.

Ἐμεῖς,«κοινωνοῦμεν οὕς μνημονεύομεν καὶ μνημονεύομεν οἷς κοινωνοῦμεν» (Δοσίθεος Ἱεροσολύμων). Διότι «Οἱ μὲν αἱρετικοὶ τέλεον περί τὴν πίστιν ἐναυάγησαν, οἱ δὲ εἰ καὶ τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεμποτίσθηκαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται»  (Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου,P.G. 99, 1116A).Γιά ἐμᾶς,«ἡ ἐξωτερικὴ ἀκοινωνησία προστατεύει ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ ἀλλοτριότητα» (Ἁγίου Νεκτάριου Αἰγίνης, Περὶ σχέσεως μὲ αἱρετικοὺς, ἔκδ. Παναγόπουλος).

Κάναμε χρήση τοῦ 15^ου κανόνος τῆς ΑΒ Συνόδου ἐπί Ἁγίου Φωτίου, καί τοῦ 31^ουτῶν Ἀποστόλων, ἀλλά ἀμφιβάλλω ἄν ξέρετε κἄν ὅτι ὑπάρχουν τέτοιοι κανόνες. Θεολογικά δέν τολμῶ νά σᾶς μιλήσω, διότι τό μόνον πού ξέρετε εἶναι νά φωνασκεῖτε, νά καταριέστε καί νά συκοφαντεῖτε. Αὐτό μάθατε νά κάνετε μία ζωή, μέσα στό Μοναστήρι.

          Αὐτά τά γνωστοποιῶ δημοσίως, γιά νά μήν μπορεῖ κάποιος νά μέ κατηγορήσει περί ψεύδους, ἀφοῦ μπορεῖτε κάλλιστα νά τά διαψεύσετε. Ἄν προσπαθήσετε ὅμως νά τό κάνετε, σᾶς περιμένει μία μεγάλη ἔκπληξη. Δέν τήν λέμε γιατί τότε παύει νά εἶναι ἔκπληξη.

Γνωρίζω ὅτι λέτε πώς ἐσεῖς κατέχετε τήν ἀλήθεια καί ὅτι βρίσκεστε ἐντός Ἐκκλησίας καί δέν πλανᾶσθε καί πώς ὅλοι οἱ ἄλλοι εἶναι πλανεμένοι ἐκτός ἀπό ἐσᾶς. Νά ξέρετε πώς τά λόγια πού ταιριάζουν ἀπόλυτα σέ ἐσᾶς, εἶναι τοῦ Κυρίου μας: «ὅτι λέγεις ὅτι πλούσιός εἰμι καὶ πεπλούτηκα καὶ οὐδενὸς χρείαν ἔχω, καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ εἶ ὁ ταλαίπωρος καὶ ὁ ἐλεεινὸς καὶ πτωχὸς καὶ τυφλὸς καὶ γυμνός, συμβουλεύω σοι ἀγοράσαι παρ᾿ ἐμοῦ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς, καὶ ἱμάτια λευκὰ ἵνα περιβάλῃ καὶ μὴ φανερωθῇ ἡ αἰσχύνη τῆς γυμνότητός σου, καὶ κολλύριον ἵνα ἐγχρίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπῃς» (Ἀποκ. κεφ. 3, 17-18).

Ὁ Κύριος γνωρίζει πώς καθημερινῶς προσεύχομαι γιά τήν ἀνάνηψή σας καί τήν ἐπιστροφή σαςστήν Ὀρθόδοξον Πίστη μας. Ἀλλά ἄν, παρ’ ἐλπίδα, ἀκολουθήσετε τήν πορεία πού ἔχετε χαράξει, τότε σᾶς συμβουλεύω νά διαθέσετε καί ἕνα ἐβραιομασονικό κονδύλιον γιά τήν διάνοιξη τῆς σπηλιάς, ὅπου ἔχουν βάλει τούς τυμπανιαίους, τούς ἐξωμόσαντας ἐπί Βέκκου, διότι δέν νομίζω νά σᾶς χωρέσει ὅλους μαζί.

Μετά ἀληθείας καί εἰλικρινοῦς ὁμολογίας,

Γέροντας Σάββας,  Ὀρθόδοξος Λαυριώτης

Πηγή: Βlog "Ακτίνες"