Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Με πόνο καρδιάς και με αναφορά στον θρήνο του Ιερεμία ο επίσκοπος Φλωρίνης έγραψε και δημοσίευσε επιστολή προς τους μοναχούς της Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Εορδαίας.
Ο Φλωρίνης που διώκει Ορθοδόξους μοναχούς, τον ηγούμενο π. Μάξιμο, τον αρχιμ. Ιγνάτιο και τον μοναχό Ευδόκιμο, επικαλείται το όνομα ενός μεγάλου Προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, του Ιερεμία, του οποίου η ζωή ως γνωστόν «κατέστη ένα διαρκές μαρτύριο με συλλήψεις, επιβουλές κατά της ζωής του, φυλακίσεις, απαγορεύσεις επισκέψεων στο ναό, κάψιμο των έργων του»[1].
Ω, της υποκρισίας του Δεσπότη! Όλες οι διώξεις του προφήτη συν την αποστασία του λαού που ερμητικά έκλεισε τα αυτιά του στο κήρυγμα μετανοίας γέμισαν τον καιρό εκείνο με θλίψη την καρδιά του και επηρέασαν βαθύτατα την ψυχολογία και έκαναν πράγματι τον λόγο του να είναι συνυφασμένος με τον θρήνο. Ο Φλωρίνης όμως για ποιο λόγο θρηνεί; Ας είδωμεν…
ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΝ* ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟ ΠΑΣΣΑΛΗ
Ω, της υποκρισίας του καλουμένου επισκόπου που από τη μια θρηνεί και μιλάει για ΑΡΧΟΜΕΝΟ ΣΧΙΣΜΑ και από την άλλη ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ όλους τους αποτειχισμένους πατέρες: «ΣΑΣ συμβουλεύω, ἐκεῖ στὸν λάκκο τοῦγκρεμοῦ τῶν δαιμονικῶν λεόντων, ποὺ φθάσατε, νὰ διαβάσετε ἕνα τελευταῖο κείμενο τοῦ Γέροντος Καθηγουμένου τῆςἹ.Μονῆς Δοχειαρίου Γρηγορίου ἀρχιπελαγίτου»[2], θαρρείς και ο ίδιος σπούδασε κάτι τι από τις προηγούμενες επιστολές του Αρχιπελαγίτου, ειδικά «Το τρίτο παράθυρο στη Σύνοδο της Κρήτης». Ο Γρηγορίος Καθηγουμένος της Ι. Μ. Δοχειαρίου υποσχέθηκε να ανοίξει το παράθυρο αυτό – που ο Φλωρίνης το »σφράγισε»- και άσχετα εάν λέγει:«Τὸ ὑποσχέθηκα καὶ πρέπει νὰ τὸ ἀνοίξω. Δὲν μπορῶ νὰ προσδιορίσω ἂν αὐτὸ τὸ παράθυρο εἶναι τοῦ δεξιοῦ ἢ τοῦἀριστεροῦ χοροῦ τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ὅμως παράθυρο, ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὸ κρατήσω κλειδαμπαρωμένο» [2], ο Φλωρίνης το άφησε ορθάνοιχτο για να μπουν οι λύκοι στο μαντρί μέρα μεσημέρι…
Επιτέλους αδελφοί, η αποτείχιση (πριν ακόμη γίνει συνοδική καταδίκη της αίρεσης!) από τέτοιον επίσκοπο δεν ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΣΧΙΣΜΑ!
«Η αποτείχιση αυτή δεν προκαλεί σχίσμα, διότι δεν αποτειχίζεται κανείς από την Εκκλησία, αλλά από την αίρεση · δεν αποτειχίζεται από ορθόδοξο επίσκοπο, αλλά από δήθεν επίσκοπο, από «τον καλούμενον επίσκοπον εαυτούς αποτειχίζοντες», τον οποίο στη συνέχεια ο κανών [ ο 15ος της ΑΒ επί Μεγάλου Φωτίου] αποκαλεί «ψευδεπίσκοπο» και «ψευδοδιδάσκαλο» (π. Θεόδωρος Ζήσης) [3]…
Από την επιστολή του Δεσπότη φαίνεται καθαρά ότι ο ίδιος αυτό -καταδιώκεται! Καταδιώκεται; Ναι καταδιώκεται, αλλά από τη συνείδησή του. Όχι ο π. Μωυσής θα πρέπει να φύγει «για την Πρέβεζα κι απὸ εκεί στηνΜεσσηνία, όπου είναι υπόδικος»[4], αλλά ο ίδιος (μαζί με τον Μεσσηνίας) είναι υπόδικος και είναι αυτός που πρόκειται μία ημέρα των ημερών να δικαστεί επί της γης, μιας και ήδη υπάρχουν εναντίον του κατηγορίες οι οποίες δεν έχουν ακόμα εκδικαστεί. Ο νοών νοείτω… Να λοιπόν τι του πληροφορεί η συνείδησή του και γι’ αυτό και νιώθει κατάθλιψη! Άσχετα τώρα αν ο ίδιος θεωρεί αυτήν παρόμοια με τη θλίψη του προφήτη Ιερεμία.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΣΤΟΝ ΘΡΗΝΟ ΤΟΥ ΙΕΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΡΗΤΟ ΤΟΥ ΑΠ. ΠΑΥΛΟΥ
Τον καιρό εκείνο ο προφήτης με απειλές, προτροπές και παρακλήσεις προσπάθησε να πείσει τον λαό του Θεού (κληρικούς και λαϊκούς) να επιστρέψει από τα είδωλα στον Θεό. Σήμερα ο απλός λαός του Θεού είναι αυτός που απαιτεί από τους ψευδεπισκόπους να επιστρέψουν! από την παναίρεση του Οικουμενισμού, από το είδωλο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και από την ψευδοϊδέα της επισκοποκεντρικής Εκκλησίας, που θέλει τον επίσκοπο «Κεφαλή της Εκκλησίας του». Να επιστρέψουν στην αλήθεια του Ιησού Χριστού και στην ορθή ερμηνεία των Γραφών για να μην παραπλανούν τον λαό προς τον γκρεμό τους.
Ο Δεσπότης Φλωρίνης σήμερα, ένα χρόνο μετά από την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου θέλει: α) να πείσει τον πιστό λαό της Μητροπόλεώς μας ότι ο Βαρθολομαίος δεν είναι ο μεγαλύτερος αιρετικός όλων των αιώνων μαζί και βλάσφημος, β) θέλει να αγνοεί ότι με την αναγνώριση από μέρους του της «Συνόδου» της Κρήτης και την προσωπική του υπογραφή στο κείμενο «ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ» (που μοιράστηκε στους Ι. Ναούς) , παύει να είναι στα μάτια του λαού επίσκοπος αλλά καθίσταται ψευδο-επίσκοπος και ψευδοπροφήτης. Και γ) ξεχνάει ότι διώκει Ορθοδόξους μοναχούς για λόγους πίστεως και ότι είναι αυτός ο ίδιος που ζητάει από τους πατέρες της Μονής να εγκαταλείψουν τον Δεσπότη Χριστό και να συνταχθούν με τον Δεσπότη της Φλώρινας, δηλ. με την παρανομία της Κρήτης. Επίσης απαιτεί να επαναφέρει ο πιστός λαός του Θεού, κληρικοί και λαϊκοί, μαζί με το δικό του μνημόσυνο και το μνημόσυνο του καλουμένου πατριάρχη, δηλ. του αρχιαιρεσιάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου Αρχοντώνη!
Δυστυχώς μέχρι σήμερα όλες οι νόμιμες και παραδοσιακά κανονικές ενέργειες των λαϊκών πιστών αδελφών μας που στηρίζουν τα δύο αποτειχισμένα μοναστήρια της Μητροπόλεώς μας δεν έφεραν κανένα σημάδι αλλαγής του Δεσπότη και των συν αυτώ! «Μη βλέποντας – ο προφήτης – όμως σημάδια αλλαγής, εξαγγέλλει την κρίση του Θεού, η οποία θα εκδηλωθεί με καταστροφή, για την οποία υπεύθυνος δεν θα είναι ο Θεός αλλά ο λαός με τη συμπεριφορά του»[1]. Προσοχή! Ο προφήτης δεν λέγει ότι υπεύθυνος είναι μόνο ο εκκλησιαστικός άρχοντας, ο επίσκοπος, αλλά Ο ΛΑΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ. Όχι λοιπόν μόνο ο Δεσπότης, αλλά ο λαός ,κληρικοί και λαϊκοί! Ποιος λαός; Φυσικά ο πιστός λαός που γνωρίζει και σιωπά και όχι ο αδιάφορος που έχει άγνοια των πεπραγμένων…
Αγαπητοί, «Τα δραματικά γεγονότα της εποχής του προφήτη και η ρευστή πολιτική κατάσταση είχαν ως συνέπεια να γίνει ο προφήτης αντιπαθής στους συγχρόνους του, καθώς ήταν υποχρεωμένος να στρέφεται κατά πάντων. Κατά των βασιλιάδων για την αλόγιστη πολιτική τους, κατά των ιερέων για την τυπολατρία, την κερδοσκοπία και το συγκρητισμό τους, κατά των ψευδοπροφητών για τις απατηλές ελπίδες που καλλιεργούσαν στο λαό, κατά των πλουσίων για την καταδυνάστευση των φτωχών και κατά του λαού για την ηθική κατάπτωση και ειδωλολατρία του»[1]… Γι’ αυτό λοιπόν, για να μην εκδηλωθεί καμία »καταστροφή» στην Μητρόπολή μας, ως λαϊκοί που στηρίζουν την Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής πράξαμε τα δέοντα. Όλος ο πιστός λαός που εκκλησιάζεται στη Μονή της Αγίας Παρασκευής, με τη δεδομένη συμπεριφορά του απέτρεψε σίγουρα την οργή του Θεού αλλά δυστυχώς όχι και του Φλωρίνης. Τελικά η καρδιά του διώκτη ψευδεπισκόπου μας είναι γεμάτη από οργή και καθόλου λύπη.
Κλείνω την επιστολή αυτήν με τον δεύτερο γραφικό λόγο του ψευδεπισκόπου Φλωρίνης.«Χωρὶς ημών εβασιλεύσατε…»[4].
Ω, της υποκρισίας του Δεσπότη και των συν αυτώ, δόλια τα λόγια του στόματός των! «Η γλώσσα των είναι βέλος οξύ, που πληγώνει καρδίας. Δόλια τα λόγια του στόματός των. Κατά τρόπον υποκριτικόν ο καθένας λαλεί ειρηνικά λόγια στον πλησίον του, και μέσα εις την καρδίαν του έχει την εχθρότητα και το μίσος» (Ιερ. 9,8) .
Αλήθεια, πού μέσα βρίσκεται η φράση «Χωρὶς ημών εβασιλεύσατε…», πως ερμηνεύεται από τον Π. Τρεμπέλα, και τιήθελε ο καλούμενος επίσκοπος με δόλιο τρόπο να εννοηθεί από τον λαό;
Ο απόστολος Παύλος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή στηρίζοντας τις ενέργειες των μαθητών του, δηλ. των απλών πιστών λαϊκών καλεί αυτούς »χορτάτους» και »πλουσίους»! Τώρα – λέγει – γίνατε πλούσιοι από πνευματικούς θησαυρούς, «ήδη κεκορεσμένοι εστέ, ήδη επλουτήσατε, χωρὶς ημών εβασιλεύσατε» (Α΄ Κορινθ. 4, 8)! «Χωρὶς ημών εβασιλεύσατε…», δηλ. χωρίς εμάς τους διδασκάλους σας, σεις οι μαθητές, χορτάσατε και πλουτίσατε με πνευματικούς θησαυρούς! Ταπεινώνει ο ίδιος πρώτα τον εαυτό του («Χωρὶς ημών εβασιλεύσατε…»), και έπειτα διδάσκει αυτήν και στους μαθητές του: «Και μακάρι να βασιλεύατε, για να βασιλεύσουμε και μεις μαζί σας»!!!
Ο Π. Ν. Τρεμπέλας ερμηνεύει καταλληλότερα τον στίχο οκτώ και λέγει: «(8) Τώρα δά, πλέον είστε χορτάτοι! Τώρα γίνατε πλούσιοι από πνευματικούς θησαυρούς! Χωρίς να έχετε μαζί σας και μάς τους διδασκάλους σας, κατακτήσατε μόνοι σας τη βασιλεία των ουρανών! Και μακάρι να βασιλεύατε, για να βασιλεύσουμε και μεις μαζί σας»[5]. Ο νοών νοείτω…
Αλλά «Ποιός είναι σοφός άνθρωπος, ώστε να εννοήση αυτά;» (Ιερ. 9,12). Ο προφήτης απαντάει στο ερώτημα που ο ίδιος θέτει και μας θυμίζει γέροντα Αυγουστίνο Καντιώτη που καλούσε πάντα τον πιστό λαό του Θεού στον υπέρ της πίστεως αγώνα! Ο προφήτης: «Όποιος άνθρωπος υπάρχει, στον οποίον να ευρίσκεται ο λόγος του στόματος του Κυρίου, ας αναγγείλη τούτο προς ημάς. Ένεκα τίνος κατεστράφη η χώρα, εκάη και έγινεν έρημος, ώστε κανείς πλέον να μη διέρχεται δια μέσου αυτής;» (Ιερ. 9,12). «Ένεκα τίνος κατεστράφη η χώρα…»; Ή καλύτερα ποιος φταίει που η Μητρόπολή μας έγινε κέντρο διερχομένων με ηλεκτρονικές ταυτότητες οικουμενιστικού τύπου, π.χ. Ελπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης Προύσας; Λέτε να φταίει ο «π.Ἰγνάτιος» και «τὸ ἐνΛαγκαδᾷ Μοναστήρι του»; Ή μήπως ο γνωστός υπόδικος « ἀπὸ τὴν Μητρόπολι Μεσσηνίας»; (Την κατεξοχήνΟικουμενιστική Μητρόπολη που δανείζει σε αιρετικούς Παπικούς ιερούς Ορθόδοξους Ναούς για να τους βρωμήσουνοι ασεβέστατοι «ως προς τα εκκλησιαστικά τους φρονήματα»!)
Ο Ιερεμίας αγαπητοί, «Οραματίζεται την αποκατάσταση του λαού και εξαγγέλλει τη σύναψη μιας νέας διαθήκης, που θα καθορίζει πλέον τη σχέση του Θεού, όχι με τον λαό ως σύνολο αλλά με τον καθένα ξεχωριστά και που θα είναι γραμμένη όχι σε πλάκες αλλά στην καρδιά του καθένα. Τη σύναψη της νέας αυτής διαθήκης θα επιβεβαιώσει ό ίδιος ο Χριστός κατά τον Μυστικό Δείπνο»[1]…
Γι’ αυτό και ευελπιστώ να πληθύνουν οι δημόσιες φωνές διαμαρτυρίας προς τον καλοκάγαθο »επίσκοπο» Φλωρίνης (αλλά και οι προσευχητικές φωνές προς τον Κύριο ημών), πριν το βιβλίο της εκκλησιαστικής ιστορίας τον σημαδέψει επίσημα ως υποκριτή, ως «Ψευδεπίσκοπο Πασσαλή». Αμήν.
Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός, Ιεροψάλτης
Υ.Γ.
«Την Εκκλησία ταράσσουν και σχίζουν όσοι διαστρέφουν την πίστη και ο βίος τους είναι ακανόνιστος και άθεσμος» (άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης). Την Εκκλησία ταράσσουν και σχίζουν και όσοι διαστρέφουν την Αγία Γραφή