π. Νικόλαος Μανώλης: Τα αλλοιωμένα χαρακτηριστικά των οικουμενιστών ψευδεπισκόπων (25 Οκτωβρίου 2017)

Τὰ ἀλλοιωμένα χαρακτηριστικὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν ψευδεπισκόπων

Τοῦ π. Νικολάου Μανώλη

Γιὰ τὸν “Στῦλο Ὀρθοδοξίας”

Σεπτέμβριος 2017, ἀρ. φ. 192

Ἡ λεγομένη “Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος” τοῦ Κολυμπαρίου, ἡ γνωστὴ ὡς “Ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης”, ἦταν ἡ σταγόνα ποὺ ξεχείλισε τὸ ποτήρι τῆς ὑπομονῆς. Ἕνας σεβαστὸς ἀριθμὸς χριστιανῶν, εὐλαβῶν ἱερομονάχων, πρεσβυτέρων, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, ποὺ ἐπὶ πολλὰ ἔτη ἀγωνιζόμεθα ἐνάντια στὸ ἀδηφάγο τέρας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐπιλέξαμε τὸν οὐσιαστικό, μοναδικό, ἀγωνιστικὸ καὶ μαρτυρικὸ δρόμο ἀντίστασης στὴν αἵρεση. Ἔχοντας νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὶς ἐνέργειες τῶν ἐπισκόπων μας, ποὺ ἀντίθετα μὲ τὴν ἀποστολή τους, ἀποδεχόμενοι τὶς ἀποφάσεις τῆς Ψευδοσυνόδου, κηρύττουν “γυμνῇ τῇ κεφαλῇ” τὴν αἵρεση, ἀκολουθήσαμε τὸν ἁγιοπατερικὸ δρόμο τῆς ἀποτείχισης ἢ διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τῶν ψευδεπισκόπων.

“Μωραίνει Κύριος ὂν βούλεται ἀπολέσαι”. Οἱ ἐπίσκοποι ποὺ αἱρετίζουν, οἱ ἐν δυνάμει αἱρετικοί, ποὺ ὑφίστανται τὴν διακοπὴ τῆς πνευματικῆς κοινωνίας ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς τους καὶ τὸ ποίμνιό τους γιὰ λόγους Πίστεως ἀλλὰ δὲν συνετίζονται ὥστε ἐν μετανοία νὰ ἐπιστρέψουν στὸν δρόμο τῶν Ἁγίων, ἀλλοιώνονται ψυχικὰ καὶ πνευματικά. Ἀγριεύουν! Τὰ πρόσωπά τους ἐκπέμποντας τὴν ψυχική τους κατάσταση γίνονται βλοσυρά. Τὰ μάτια τους φανερώνουν ἀγωνία, μίσος καὶ ἐμπάθεια. Ἡ ταραχὴ γίνεται ἔκδηλη στὴν καθημερινότητά τους. Ὅλα αὐτὰ εἶναι δείγματα τοῦ ἀλλότριου πνεύματος ποὺ ἔχει δικαιώματα πάνω τους. Εἶναι τὸ δαιμονικὸ πνεῦμα τῆς αἱρέσεως, τὸ ἐγωιστικὸ καὶ ἀκατάστατον, τὸ δρακοντοειδὲς καὶ θηριοπρόσωπον. Ὑποκινούμενοι ἀπὸ μία τέτοια ἐσωτερικὴ κατάσταση, διαδίδουν καινοφανεῖς θεωρίες στὸ χριστεπώνυμο ποίμνιο καὶ καταδιώκουν ὅσους ἀντιστέκονται. Ὅσο καὶ ἂν ὑποκριθοῦν ὅτι εἶναι μειλίχιοι καὶ ταπεινοί, σὲ στιγμὲς ποὺ πιέζονται νὰ ἀπολογηθοῦν γιὰ τὶς αἱρετικές τους ἐπιλογές, ἐκρήγνυνται. Ὅσοι ἀπὸ τὸν λαὸ εἶναι γνῶστες τῶν θεολογικῶν γραμμάτων, τοὺς ἀναγνωρίζουν ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς στιγμὲς ἀλλοφροσύνης ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἀποδόμηση ποὺ κρύβει ὁ λόγος τους γιὰ τὰ θέματα τῆς Πίστεως. Διαστρέφουν τὴν ἁγία Γραφὴ ἑρμηνεύοντας την κατὰ τὸ δοκοῦν καὶ ἀκυρώνουν τὴν πατερικὴ ἑρμηνεία ὅσων κανόνων δὲν “ἐξυπηρετοῦν”.  Κανόνες σχετικοὶ μὲ τὴν ἀπαγόρευση τῶν συμπροσευχῶν καὶ ὅλων τῶν παρεμφερῆ θεμάτων περὶ τῶν σχέσεων μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἀπορρίπτονται ἀπὸ αὐτοὺς ἢ παρερμηνεύονται. Στὴν οὐσία καταλύουν τὶς ἀλάθητες ἀποφάσεις τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, διατεινόμενοι πώς, ὡς Πατέρες καὶ αὐτοὶ μποροῦν νὰ διαφοροποιοῦν τοὺς κανόνες τῶν παλαιῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας! Λησμονοῦν ἐντέχνως ὅτι οἱ ἀποφάσεις τῶν παλαιῶν ἁγίων Πατέρων γιὰ δογματικὰ θέματα Πίστεως, εἶναι ἐγγεκριμένες ἀπὸ τὶς μεγάλες Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ πὼς κανένας δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἀλλάξει τὸ παραμικρὸ^[1]. Ἔτσι ὅμως προσβάλουν αὐτὸ τὸ ἴδιο Ἅγιο Πνεῦμα καθιστώντας το ἀνακόλουθο.

Γεώργιος Φλώρος: Μέρος 2ον (εκ των τριών) «ΠΕΡΙ ΑΘΕΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ (25 Οκτωβρίου 2017)

Μέρος 2ον (εκ των τριών) 

«ΠΕΡΙ ΑΘΕΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΩΝ

ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ». 

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΙΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΙΝΑ ΟΡΟΥΣ

ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ

Ευλόγησον Πάτερ

Ακούσατε οι Ποιμένες την φωνήν του Αρχιποιμένος,ακούσατε και προσέχετε τον εαυτόν σας,και παντί τω Ποιμνίω.Βλέπετε τους κύνας,βλέπετε τους κλέπτας, «ο γαρ μη εισερχόμενος δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής». Και πάλιν λέγειν περί αυτών, «Ο μη ων μετ’έμού κατ’εμού εστί».Τουτέστιν εναντίον μου είναι και πάλιν προς αυτούς λέγει, «Εσείς εκ του πατρός σας του διαβόλου είσθε», και πάλιν, «αλλοίμονον εις εσάς ότι κλείετε την Βασιλείαν των ουρανών. Διότι και εσείς δεν έρχεσθε και τους άλλους δεν αφίνετε να έλθουν». Και αλλού πάλιν, «εσείς δεν είσθε από τα πρόβατα τα εδικά μου». Βλέπεις πως ΠΑΝΤΑΧΟΥ Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΣΤΗΛΙΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΟΜΠΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ,ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΩΜΕΝ ΗΜΕΙΣ;Ω!της αφάτου φιλανθρωπίας ,ω της αφάτου συγκαταβάσεως,ω της ανεικάστου αγαθότητος! «Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων τούτων»;Ω Ποιμένες και Συμποιμένες,ιδού γαρ ολίγα από τα πολλά είπαμεν,πως πανταχού μας προστάττει ο Δεσπότης να φυλαγώμεθα,και βοά δια των αχράντων Ευαγγελίων.
«Βλέπετε,γρηγορείτε,σπουδάσατε,αγωνίσασθε»,και ου μόνον δια των Ευαγγελίων,αλλά και δια των Θεοφόρων Προφητών και των Θεολόγων Αποστόλων τα όμοια λέγει, διότι εις όλους αυτούς αυτός ομιλεί,καθώς βούλεται,και μαρτυρεί μου τον λόγον ο Παύλος λέγων: «Του εν ημίν λαλούντος Χριστού».

Διακοπή εκκλησιαστικής κοινωνίας - αποτείχιση πιστών Μητρ. Βεροίας (24 Οκτωβρίου 2017)

ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΗΜΑΘΙΑ

Προς τον: Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας 

Επίσκοπε Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων.

Εδώ και δεκαετίες, εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία και αποδίδετε μιαν «άτιμον τιμήν», στον πατριάρχη Κ/Πόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν άνθρωπο, βλάσφημο της Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων και των Αγίων Συνόδων, που - «γυμνή τη κεφαλή» - ρημάζει ανενόχλητος τον αμπελώνα του Κυρίου.

Εδώ και δεκαετίες, εσείς και η Ιεραρχία, τιμάτε τον κ. Βαρθολομαίο και τον προβάλλετε ως πρότυπο και  «ευλογία» για τους πιστούς. Είναι πλέον βέβαιο, ότι και ο Άρειος να ήταν πατριάρχης, ή ο Νεστόριος, ή ο Βέκκος, ή ο Καλέκας, το ίδιο θα κάνατε, αφού ο κ. Βαρθολομαίος τους εκπροσωπεί όλους παντί σθένει, ξεθάβοντας τα μελανά τους πτώματα και λιτανεύοντάς τα, στις ψυχές των Ορθοδόξων.

Οι Επίσκοποι και σχεδόν όλος ο κλήρος, πάσχοντες από έλλειψη Πίστεως, αναπαύεστε επευλογούντες την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυρωμένου Χριστού, χάριν των φίλων-λύκων, που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του. Δεν πήγατε βέβαια στη Σύνοδο της Κρήτης, αλλά την επομένη πανηγυρίσατε με τον κ. Βαρθολομαίο εδώ στη Βέροια, αποδεικνύοντας την συμπόρευση σας -για άλλη μια φορά- με αυτόν. Τι και εάν σας επισκεφθήκαμε στο επισκοπείο, εκφράζοντάς σας τις ανησυχίες και την αγανάκτηση μας -ουκ ολίγες φορές- , για τον κατήφορο του κ. Βαρθολομαίου, τι και αν αποστείλαμε εκείνη την γνωστή επιστολή προς τον ίδιο τον σκανδαλοποιό Πατριάρχη, πριν από δυόμιση χρόνια, όπου του συστήναμε να επιστρέψει στην Ορθόδοξη Παράδοση, εσείς αντί να αφυπνιστείτε και να προβληματιστείτε γιατί το ποίμνιο σας ξεσηκώθηκε, φροντίσατε στις συνάξεις των ιερέων να μας καταγγείλετε με διάφορους χαρακτηρισμούς και πικρόχολα σχόλια για αυτή την Ορθόδοξη μαρτυρία μας. Έτσι διατρανώσατε την αφοσίωση σας προς τον αρχιοικουμενιστή προϊστάμενο σας κ. Βαρθολομαίο, αδιαφορώντας για το ποίμνιο που σας εμπιστεύθηκε ο Κύριος και Θεός μας.

Προσκαλείτε στην Μητρόπολη μας, τιμάτε και προβάλλετε κακοδόξους Οικουμενιστές Επισκόπους, που σαν αλλόθρησκοι κηρύττουν βδελυρές εκκλησιολογίες, μεταπατερικές θεολογίες, αλλόκοτες ερμηνείες και καινοφανείς αερολογίες. Συμβάλλετε στην καθιέρωση μιας άλλης, καταστροφικής Πίστης, -μιας και δεν καταδικάσατε τις αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης- και όχι αυτής που παραλάβατε και ούτε φυσικά αυτής που ταχθήκατε κατά την χειροτονία σας να υπερασπισθείτε.

Μοναχού Σεραφείμ: Γιατί είναι αιρετική η Σύνοδος του Κολυμπαρίου (συνοπτικώς) (24 Οκτωβρίου 2017)

Γιατί εἶναι αἱρετική ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου (συνοπτικῶς)

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ

Πρίν ἀπό ἑνάμισυ περίπου χρόνο (Ἰούνιο 2016) ἔλαβε χώρα ἡ λεγομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, ὅπως εἶχε προγραμματισθεῖ, καί προκάλεσε μέγα διχασμό στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ αἰτία ἦταν, ὅτι ἡ Σύνοδος αὐτή ἐπισημοποίησε καί ἐπικύρωσε αἱρετικές ἀπόψεις κυρίως ὡς πρός τήν ἐκκλησιολογία (τήν περί Ἐκκλησίας διδασκαλία) τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπόψεις οἰκουμενιστικές.
Στόν περιορισμένο χῶρο ἑνός ἄρθρου, θά προσπαθήσω νά συνοψίσω χάριν τοῦ εὐρύτερου ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ μερικά ἀπό τά τεκμήρια τῆς προδοτικῆς παρεκκλίσεως τῆς Συνόδου αὐτῆς (στό ἑξῆς θά τήν ἀναφέρω ὡς «Τό Κολυμπάρι»).

● Τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός καί τί γενικῶς ἡ αἵρεση

Μέ τόν ὅρο «Οἰκουμενισμός» ἐννοεῖται ἡ (παν)αἵρεση ἡ ὁποία ἐπιδιώκει μία τεχνητή, ἐξωτερική, ἕνωση διαφορετικῶν θρησκευτικῶν πίστεων, ὄχι μέ ἐπιστροφή τῶν αἱρετικῶν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (τήν μόνη Ἐκκλησία), ἀλλά μέ ἀμοιβαῖες θεολογικές ὑποχωρήσεις, τόσο τῆς Ὀρθοδοξίας ὅσο καί τῶν χριστιανῶν αἱρετικῶν (ἤ τῶν ἀλλοθρήσκων, ἀργότερα), ὥστε νά μειωθοῦν ὅλοι σέ ἕνα - τό κατά δύναμιν – κοινά ἀποδεκτό παρονομαστή θρησκευτικῆς πίστεως ἤ πρακτικῆς. Ἡ αἵρεση αὐτή ἐπικαλύπτεται μέ τήν πρόφαση τῶν «θεολογικῶν διαλόγων».

Νικόλαος Σακαλάκης: Ει μεν έπεται τη ορθή πίστει, φανερόν ημίν καταστήσαι, ώστε ημάς είναι κοινωνικούς (21 Οκτωβρίου 2017)

(Μ. Βασίλειος – Επιστολή (99) προς κόμητα Τερέντιο)

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

Για Εκκλησιαστική κοινωνία χωρίς παραμορφωμένη την ορθή πίστη, γράφει ο Μ. Βασίλειος στην επιστολή του. Υπογραμμίζει την ορθή πίστη ως τον θεμελιώδη δογματισμό, ως την θεμελιώδη προϋπόθεση εκκλησιαστικής ενότητας – κοινωνίας, ως την στάση που καθορίζει τον πιστό ως μέλος της αληθινής Εκκλησίας.

«Την πίστιν ετυμολογητέον, την περί το όν στάσιν της ψυχής ημών», παρατηρεί ο Κλήμης Αλεξανδρείας.

Με απλά λόγια: «Την πίστη πρέπει να την ετυμολογήσουμε, ως τη στάση της ψυχής μας απέναντι στο όν».

Ο Γέρων Σάββας ο Λαυριώτης εφ΄όλης της ύλης ! (21 Οκτωβρίου 2017)

Ολόκληρη η εφ΄ολης της ύλης συνέντευξη, είναι πάρα πολύ εποικοδομητική και σας προτείνουμε να την ακούσετε.

ΘΕΜΑΤΑ :

1. Η βλάσφημη παράσταση που υβρίζει την Παναγία μας στη Θεσσαλονίκη. 

2. Τα αίτια της παρακμής - Οικουμενισμός. 

3. Ψευδοσύνος Κρήτης - Σύντομος απολογισμός αγώνα. 

4. Απάντηση σε σενάρια ένταξης σε ΓΟΧ.

Παρουσιαστής : με Λοΐζος Λοΐζος .

Ομιλητής : Γέρων Σάββας ο Λαυριώτης .

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ

Συλλόγος «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»: ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΥΤΗΣ κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟ (21 Οκτωβρίου)

Χαίρετε εν Κυρίω,

Εδώ και ενάμισι περίπου χρόνο έχει χυθεί πολύ μελάνη σχετικά με την ψευτοσύνοδο του Κολυμπαρίου στην Κρήτη και καλούμεθα ακολουθώντας εσάς τους κληρικούς και Επισκόπους μας να δεχθούμε τις αποφάσεις και τα συμπεράσματα αυτής. Σας πληροφορούμε πως εμείς οχυρωνόμαστε πλέον μέσα στα αποστολικά τείχη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας μας και δεν αποδεχόμαστε αυτές τις αποφάσεις. Δηλαδή σε καμία περίπτωση δεν συγκατατιθέμεθα να εξισώνουμε την πίστη μας στον Τριαδικό Θεό μας με της αιρέσεις και σε καμιά περίπτωση δεν αποκαλούμε αυτές «Ιστορικές Εκκλησίες». Αλήθεια, συνειδητοποιήσατε π. Θεόκλητε τι πραγματικά εισαγάγατε στην Πίστη μας αλλά και στην πατρίδα μας με αυτήν την τάχα και σύνοδο; Σκύψτε και αναλύστε τις αποφάσεις της «συνόδου» της Κρήτης με τις οποίες συμφώνησε, δεν επικύρωσε και σιγοντάρισε και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας όλοι εσείς οι επίσκοποι και κληρικοί που δεν διαμαρτύρεσθε. Και λίγο έως πολύ είναι αυτά τα οποία σερβίρονται στα παιδιά μας με τα δήθεν βιβλία των θρησκευτικών. Σε όλη την υποχρεωτική εκπαίδευση οι μαθητές και οι μαθήτριες δυστυχώς διδάσκονται πως όλα τα δόγματα είναι Εκκλησίες. Εκκλησία βέβαια είναι ΜΙΑ, και είναι αυτή που ίδρυσε ο Ιησούς Χριστός και κεφαλή αυτής είναι ο Ίδιος. Στο μάθημα των θρησκευτικών που γίνεται πλέον με «Φακέλους» τα παιδιά μας διδάσκονται ότι ο κάθε ένας μπορεί να προσεύχεται στον δικό του θεό και πως όλοι σώζονται ανεξάρτητα σε ποιόν θεό πιστεύουν! Με όλα αυτά αποπροσανατολίζονται μικροί και μεγάλοι από την ορθόδοξη Πίστη και όπως εύκολα διαπιστώνεται, Πολιτικοί και Ιερά Σύνοδος βαλθήκατε να αποχριστιανοποιήσετε τους Έλληνες ξεκινώντας μάλιστα από τα παιδιά, την Ορθόδοξη Νεολαία μας.

Ανοιχτή επιστολή στον κ. Άνθιμο: «Πατέρα Νικόλαο επαινών αρετήν επαινέσομαι» (17 Οκτωβρίου 2017)

Επιστολή απευθυνόμενη στον κ. Άνθιμο και τους συν αυτώ: «Πατέρα Νικόλαο επαινών αρετήν επαινέσομαι»

Ιωάννης Σώρος - Πολυξένη Σώρου

Σεβαστοί μας πατέρες…

Καλείστε σήμερα να δικάσετε τον ιερέα Πατέρα Νικόλαο Μανώλη, έχοντας στα χέρια σας ένα κατηγορητήριο, την αλήθεια του οποίου απορρίπτουν όσοι γνωρίζουν τον ιερέα αυτόν και το έργο του.

Αυτό καταθέτουμε και εμείς, γιατί επί είκοσι δύο χρόνια είμαστε πνευματικά του παιδιά και με ένα μόνο ρητό μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε: «Πατέρα Νικόλαο επαινών αρετήν επαινέσομαι».

Αυτά που μπορούμε να βεβαιώσουμε για τον πατέρα Νικόλαο είναι ότι οι πράξεις του και ο λόγος του ήταν και είναι ταυτισμένες με τις Αγιοπατερικές διδασκαλίες. Είναι υπέρμαχος της Ορθοδοξίας, της Εκκλησίας του Χριστού, που δυστυχώς σήμερα κλονίζεται από αιρέσεις και πιο πολύ από την αίρεση του οικουμενισμού.